بنام خداوند بزرگ و توانا
شهيد دکتورنجيب الله در زمان دشوار تاريخ زمام امور کشور را بعهده گرفت. ايشان برای پايان بخشيدن به جنگ خانمانسوز سيزده ساله، راه رهائی و نجات را با اتخاذ سياست مصالحه ملي به پیش گرفتند. اساساً سياست متذکره به تحکيم وحدت ملی، تامين صلح سراسری، حاکميت ملی، تماميت ارضی وعمران مجدد کشور معطوف بود.
ايشان باآنکه مخالفتهای جدی درون حزب، نظام و همچنان رژیم های منطقوی در برابر تطبيق سياست مصالحه ملی را میدانست، باکمال صداقت، بردباری و جسارت به تطبيق سياست متذکره بيش از پنج سال کار و تپ و تلاش نمودند.
ايشان در برابرهمه فشارهای نظامی وسياسی که حتیٰ به شکل کودتاهای نظامی و جنگهای جبهه یی عليه ولايات افغانستان براه انداخته شد، جسورانه و با مورال اعلیٰ وطنپرستی مبارزه نمودند.
دفاع مستقلانه بيش از سه سال، يکی از فصل و باب های قابل مباهات و پر افتخار دوران رياست جمهوری شهيد دکتور نجيب الله را تشکيل ميدهد.
ايشان روز خروج قوای اتحاد شوروی را از افغانستان - (۲٦ دلو) را روز نجات ملی اعلان نمودند.
یورش و تعرض نظامی پاکستان بر حریم خاک افغانستان با استفاده از گروههای و باندهای شرارت پیشه ی جهادی، که بعد از خروج قطعات شوروی از افغانستان سازماندهی گرديده بود – نبرد مشهور «جنگ جلال آباد» - به درايت، جسارت و رهبری بی بديل دکتور نجيب الله دفع گرديد. دفاع از جلال آباد با جان نثاريهای وطن پرستان افغان اعم از مرد و زن، پیر و جوان یعنی به قيمت فداکاریها و قربانیهای جانهای شرين فرزندان این خاک ميسر گرديد.
روان همه شهدای راه دفاع از نواميس ملی افغانستان شاد باد!
ما و تاریخ کشور ما به آنها افتخار و مباهات ميداريم!
شهيد دکتور نجيب الله با باورمندی به سیاست انساندوستانه مصالحه ملی و تعهد به منافع ملی تا نهايت حيات خود شجاعانه و با عشق به وطن و ملت مبارزه ی قاطعانه نمود و بخاطر رسيدن به اهداف بزرگ سیاست مصالحه ملی و تأمین صلح سراسری در کشور بارها تاکید کرده بودند: «که نتنها از کرسی ریاست جمهوری بلکه از جان خود هم میگذرد»! چنانچه همه وطنداران می دانند، که دوکتور نجیب الله به عهد و قول خود جوانمردانه و با افتخار وفا نمود.
من و اولادهايم تلخی زهرآلود درد بزرگ و تراژيدی جنگ چهل ساله وهمه تأثيرات تلخ آنرا، با پرداخت بزرگترين بها، يعنی شهادت دکتور نجيب الله و شهيد احمدزی، چشيده ايم و ثقلت این فاجعه ملی را بالای هر فاميل درد ديده افغان کاملاً احساس مينمائيم. ما يکجا با همه اين فاميلها درد مشترک داریم.
من و فرزندانم از همه سازمانها، تشکلات، شخصيتها وهمه هموطنان که طی سالهای متمادی بمناسبت بزرگداشت سالروز شهادت ايشان مراتب تسليت و آرزوهای نيک ابراز داشته اند و در حدود امکانات خويش آنرا تجليل و اتحاف ادعيه نموده اند، قلباً سپاسگذاريم.
در خاتمه، چند سطری از پيام دکتورنجيب الله شهيد را، که در اخرين بيانيه شان تحت عنوان «خطاب به مردم افغانستان» ارايه کرده بودند، به همه افغانهای تشنه به صلح تاکيداً یادآوری مینمایم :
«درين لحظات ميخواهم به قوای مسلح کشور، روشنفکران وطندوست، شخصيتهای سياسی و اجتماعې، سران اقوام، قبايل و مليتها و همه مردم افغانستان خطاب کنم که از گذشته های تلخ و دردناکِ سالهای اخير و تجاربِ تلخ آن درسِ عبرت گرفته چنان اهداف سياسی متوازن و متعادل ملی را تعقيب نمائید که فقط منافع عمومی و خير و فلاح مردم مسلمان افغانستان در آن مضمر باشد و بس».
فتانه نجیب
