رسالت مبرم ما برای آگاه سازی مردم

                                                                                                  هلند اکتوبر ۲۰۲۰

اگر چه چهل سال است که کشور ما در آتش جنگ، نا امنی، تجاوز، نفاق و دشمنی میسوزد، اما از زمان تصمیم گیری خلیل زاد مبنی بر به حاشیه راندن دولت و حکومت افغانستان و عامدانه مشروعیت بخشیدن تصنعی گروه تروریستی طالبان درمنطقه و جهان که یقیناً برمبنای توافقات پشت پرده با پاکستان صورت پذیرفته است اجرا میگردد و نتایج این تصمیمات و اقدامات ضد افغانی درتوافقنامه فبروری ۲۰۲۰ دوحه امریکا- طالبان منعکس گردید حدود یک سال میگذرد. با آنکه گفته میشود این توافقنامه ضمایم سری نیز دارد که تاکنون برملا نگردیده ولی از قراین پیداست که این ضمایم نیز همچو متن توافقنامه دقیقاً در نقطهٔ مقابل منافع ملی کشور ما قرار داشته و آب به آسیاب پاکستان میریزد. چنانچه وزیر خارجهٔ امریکا و خلیل زاد با تهدید و فشار دولت افغانستان را مجبور ساخت تا بیشتر از ششهزار تروریست این گروه آدمکش را که دست هر کدام شان به خون مردم بیگناه ما رنگین بود از زندان های کشور رها ساخت و به این ترتیب صفوف این تروریستان و آدمکشان وحشی را اکمال کرد تا توانمندی حملات وسیع تری را دارا گردند و بیشتر مردم بیگناه ما را بکشند. بدین ترتیب به همگان آشکاراست که تلاشهای فراوان از جانب امریکا و پاکستان جریان دارد تا به هر نحوی که برایشان میسر و ممکن باشد این گروه تروریست وحشی را در کشور ما بر مسند قدرت بنشانند و یا هم با امتیازات بیشتر شریک قدرت سازند.

آنچه مسلم است و میتواند تصامیم ضدملی بقدرت رسانیدن طالبان را به چالش بکشد، همانا اتحاد و همبستگی مردم ما اعم از زن و مرد، احزاب، سازمانهای سیاسی، اجتماعی، نهاد های جامعهٔ مدنی و نخبگان و روشن ضمیران میباشد. وضعیت در کشور عزیز ما افغانستان در این ماه اخیر فوق العاده خطرناک و خونین گشته است، طالبان خونخوار با حملات وحشیانهٔ شان در هلمند مخصوصاً شهر لشکرگاه، حملهٔ انفجاری در شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور، حملات مشابه در ولایات ننگرهار، بدخشان، قندهار، بادغیس، فاریاب، تخار و کابل نشان دادند که آنها به هیچ امری صلح آمیز پابندی ندارند. آنچه تا امروز توانسته جلو سرعت عمل امریکا را در بقدرت رسانیدن طالبان بگیرد طرح شعار دفاع از جمهوریت، دیموکراسی، حفظ دستآورد های جمهوریت و حفظ حقوق اساسی شهروندان و آزادی های مردم و موضعگیری وطندوستانهٔ نهاد های جامعهٔ مدنی میباشد که همراه با محمل های بین المللی چون موضعگیری های متفاوت مقامات نظامی امریکا، مشاور امنیتی قصر سفید با تصمیم دونالد ترامپ مبنی بر خروج عساکر امریکایی تا اخیر دسمبر، موضعگیری متفاوت مسئولین و اعضای ارشد رهبری ناتو، موضعگیری متین کشور هند در حمایت از دولت افغانستان خوشبختانه توانسته برای اقدامات امریکا – پاکستان نتایج معکوس ببار آرد.

آنچه مایهٔ نگرانی شدید بوده و تا کنون حلقهٔ مفقود در سیر حوادث کشور ما میباشد کم کاری، سکوت، بی التفاتی، بی اعتنایی و بی توجهی دانشمندان، شخصیت های نخبهٔ تأثیر گزار، روشنفکران، اهل قلم و خبره گان بوده که با وصف دسترسی نا محدود به امکانات وسیع رسانه های اجتماعی و ویبسایت های فراوان سکوت اختیار کرده و در راه روشنگری مردم گام نمیگذارند و یا کمتر توجه دارند

با یک نگاه اجمال بر ویبسایت های افغانی دیده میشود که در این شرایط دشوار کشور بیشترینه نویسنده گان مشغول گور کنی گور های گذشتگان بوده و طیفی را در رد و تادئید به دنبال میکشند و یا هم عدهٔ دیگر با طرح جنجال بر انگیز ترین مسایل تعدادی را به خود مشغول ساخته و از داعیهٔ تحلیل اوضاع روز برای آگاه سازی مردم از نیات شوم دشمنان افغانستان، ترغیب و تشویق مردم در راه اتحاد، همدلی و همبستگی در مقابل دشمنان داخلی و خارجی بدور ساخته است.

از تحلیل اوضاع و سیر حوادث بوضاحت میتوان دید که پاکستان منحیث کشور تروریست پرور برای اقصی نقاط جهان منجمله افغانستان و هند به نامها و عناوین گوناگون تروریست صادر میکند، جامعه بین المللی کشور های عضوء ناتو، سازمان ملل متحد و سایر سازمانهای بین المللی این گروه ها را با تعریف مشخص بنام تروریست شناخته اند. بناً هر کشور، سازمان و یا اشخاصی که از این گروه های تروریست و خرابکار حمایت کند همکارمستقیم تروریستان میباشند که امروز در مثال کشور ما خلیل زاد ( نمایندهٔ وزارت خارجهٔ امریکا، بوضاحت بر چشمان کانگرس امریکا و جهانیان خاک پاشیده و در تبانی با پاکستان در پی بقدرت رسانیدن این گروه تروریست میباشد. بر همه نخبگان ما است تا طی بیانیه ها، مقالات، تدویر کنفرانسها و سیمینار ها ابعاد این پلان خصمانه ضد انسانی و پیآمد های آنرا به جهانیان و خاصتاً به مردم افغانستان توضیح و تشریح کنند. زیرا این آگاهی رسانی میتواند مردم و نیرو های مسلح پاسدار نوامیس ملی را از اوضاع آگاه و با خبر ساخته، منافع ملی را درک کرده، عواقب و پیآمد های دسایس دشمنان را دانسته و در همین راستا مورال شان برای اتحاد و دفاع از وطن بلند میرود. اقدامات آگاهانه مردم در برابر دسایس دشمنان چون سد آهنین میگردد.