بازی با کارت بنیاد گرایی

تصامیم سیاسی ـ نظامی اتخاذ شده در مورد ګروه های مسلح مذهبی زیر پرده « ګروه های معتدل » در عراق وبخصوص  سوریه که واضحآ دارای اهداف ستراتیژیک  اند نشان میدهد که غرب ( ایالات متحده ومتحدین آن ) از جریانات وچرخش های  افراط ګرایانه این نیرو ها درس نګرفته اند و یا اینکه در این معامله تفاوت عظیم میان داد و ګرفت را به نفع خود مشاهده میکنند . رویداد های غم انګیز جاری نشان میدهد که سیاست علنی حداقل نیم قرن اخیر( استفاده ابزاری از بنیاد ګرایی  در سیاست خارجی ) هنوز هم کار برد ګسترده دارد و این زنګ خطریست برای دولتمردان کشور.  

طوریکه آګاهی داریم برای سرکوب نیروهای دولت اسلامی ( داعش  ) درعراق و سوریه٬ تلاش برای تاسیس ائیتلاف جهانی توام با تبلیغات ګسترده که در واقع تلاش برای توجیه یک جنګ جدید برای  شهروندان کشور های شامل ائیتلاف است  نتیجه داده و اینک وارد عمل ګردیده است ٬  اما این ګروه عجیب الخلقه فوق افراطی ٬ بصورت  علتی در برخی مناطق کنر٬ هلمند وغزنی و بصورت  اعلام ناشده درګوشه وکنار سرپل ٬ تخار٬ کندوز ٬ فاریاب و شاید چندین محل دیګر کشور ما با آرامش خاطر در قطار جانیان افراطی دیګر سر میبرند ومصروف استحکام جای پای خود و سرباز ګیری اند . درحالیکه  امکانات سرکوب آنها در نطفه  نه تنها مورد استفاده قرار نمیګیرد بلکه حضور آنهانیز مسکوت ګذاشته شده است.

سکوت معنی  دارنیروی حاکمه کشور و ائیتلاف جهانی عملآ  فعال ( در افغانستان ) درین رابطه  بیان صریح تجاهل عارفانه و عمیقآ تشویش بر انګیز است  .

این حرکت چه توجیه و معنی میتواند داشته باشد ؟

آیا داعش هم معتدل و افراطی دارد ؟   ویا اینکه برای برنامه های ستراتیژیک در آنجا( شرق میانه) مضر و درین جا ( آسیای میانه ) مفید است ؟

فراموش نباید کرد که زمینه های رشد بنیاد ګرایی در افغانستان نسبت به هر جای دیګر مساعدتر  و استفاده از آن دربرنامه های ستراتیژیک دیګران عملی تراست و نتائیجش برای کشور نسبت به هروقت دیګر ویرانګر تر .زیرا مجال  انکشاف اوضاع درین سمت امنیت داخلی را تخریب ٬ کشور را به میدان جنګ استخبارات خارجی مبدل ٬ و در نتیجه رشد و انکشاف اقتصادی و سرمایه ګزاری در  پروژه های اساسی را فلج ساخته و در عین حال تهدید جدی را متوجه  صلح ٬وحدت ملی و تمامیت ارضی کشور میسازد

با توجه به خطر واقعی که کشور را تهدید میکند حاکمیت جدید باید سیاست خارجی و اقتصادی خود را در تابعیت از منافع ملی ٬ حسن همجواری و تبدیل کشور به میدان رقابت اقتصادی طرح ریزی نماید . با تعریف واضح از جنګ و صلح و دوست و دشمن به ابهام و سردرګمی دودهه اخیر خاتمه بخشد

صلح و امنیت ضرورت تاخیر ناپذیر و تعویض ناپذیر کشور ماست دسترسی به این اهداف به اراده سیاسی وعمل قاطع و عاملین معتقد ضرورت دارد . نباید اشتباهات ګذشته را تکرار و با ساختار های چون شورای صلح و بازی های اوپراتیفی زیر نام مذاکرات وقت و امکانات را ضایع ساخت .

 

عقاید نویسنــــدگـان لـــزوما نظــر هـــوډ نمی باشــد