عمران خان به کابل می اید !
چرا افغانها از مراجع نظامی وسیاستگران پاکستان نفرت دارند ؟
اقدامات دپلماتیک خوبترین راه حل وفصل منازعات است به شرط انکه حسن نیت در مورد وجود داشته باشد .
عمران خان با این سفرش میخواهد به حکومت جدید امریکا ارزش وتوانایی کشورش را در حل بن بست مذاکرات دوحه ونفوذ بر طالبان وانمود ساخته امتیازات منحصر به پاکستان را گوشزد امریکا وجهان سازد .
دولتمردان پاکستان هر قدر ظاهر نمایی کنند وخودرا خیرخواه مردم افغانستان وانمود سازند نسبت سوء نیت وعدم صداقت شان در مورد افغانستان از نفرت مردم کاسته نمیشود زیرا پاکستان :
۱-- توسط ربانی ، حکمتیار ومسعود جهاد علیه جمهوری نو بنیاد برهبری محمد داور را اعلان کردند که تا کنون ادامه دارد.
۲- هفت تنظیم جهادی را در خاکش ایجاد کرد ، دفاتر مرکزی وپایگاههای آموزشی جنگجویان بنام مجاهد درانجا بود وازهمانجا گروپهای ادمکش وویرانگر به افغانستان فرستاده میشد.
۳-- همه پلانهای جنگی وتروریستی را مراکز استخباراتی ان کشور ترتیب کرده ، تروریستان مسلح را به افغانستان میفرستادند.
۴- حکومت عبوری مجاهدین زیر نظر مستقیم نواز شریف و آی. اس آی. در گورنر هاوس پشاور ساخته وبه کابل فرستاده شد که پی امد ان ۵ سال جنگ میان تنظیمی ، قتل هفتاد هزار کابلی و ویرانی شهر بود .
۵-- گروه جنگی طالبان بحیث بدیل حکومت جهادی در پاکستان ساخته شده به افغانستان اعزام گردید که ۵ سال با بد ترین نوع ناروائی ها علیه مردم این کشور عمل کردند .
۶-- در حمله امریکا به افغانستان با امریکا همنوا شد وپایگاه هوایی شمسی را به اختیار قوای هوایی امریکا قرارداد .
۷-- دفاتر مرکزی طالبان را پس از شکست شان دوباره دران سرزمین فعال ساخته انها را مجددآ تسلیح وتجهیز کرده برای وحشتناکترین اعمال جنگی وتروریستی به افغانستان فرستاد .
۸-- اسامه بن لادن رهبر تروریستهای القاعده را در شهر ایبت آباد در جوار کالج نظامی انجا مخفی کرد که در همانجا کشته شد ولی امریکا افغانستان را اشغال نمود .
۹-- مراکز قومانده نظامی طالبان بنام شوراهای کویته ، وزیرستان وپشاور درپاکستان فعال است .
۱۰-- ملا اختر منصور رهبر قبلی طالبان در پاکستان بود و در همانجا بقتل رسید .
۱۱-- ملا هیبت الله رهبر فعلی طالبان در پاکستان بسر میبرد .
۱۲-- ملا عبدالغنی برادر در پاکستان بود ، همانجا زندانی شد واز همانجا به دوحه فرستاده شد .
۱۳-- ملا محمد عمر اخند در پاکستان بسر میبرد ودر همانجا سر به نیست گردید .
۱۴-- بدترین عمل رهبران پاکستان انکار از همه حقایق مربوط به طالبان وتروریسم است وبه چشم‌جهان خاک میزنند که طالبان در پاکستان نمی با شند اما حین امتیاز گیری میگویند که طالبان را به میز مذاکره حاضر کرد ه اند .
۱۵-- پاکستان مرکز صدور تروریسم وبنیاد گرایی است چیزیکه افغانها ازان داغدار اند .
۱۶- در جریان بیست سال اخیر دهها کیلومتر در سرحدات شرقی وجنوبی بداخل افغانستان پیش امده اند وخاک افغانهارا اشغال کرده اند .
۱۷-- با استفاده از مشکل محاط به خشکه بودن افغانستان بد ترین برخورد با تجار افغانی بخصوص در فصل صدور میوه را پیش گرفته اند .
۱۸-- با مهاجرین افغان بد ترین سلوک از جانب پولیس ان صورت گرفته است .
۱۹-- پاکستان در سیاست خارجی اش با افغانستان اهداف تخریبی دارد که انرا جزء منافع ملی وحیاتی خود میداند .
۲۰-- افغانها میدانند که پاکستان مانع برخی پلانهای انکشافی افغِانستان بخصوص در حوزه اب وبرق میباشد..
۲۱-- افغانها میدانند که پاکستان از تبهکار ترین تنطیمهای جهادی ( حزب اسلامی وجمعیت اسلامی ) حمایت کرده در تلاش نزدیک سازی موقفهای ان دو حزب در محوریت طالبان میباشد.
۲۲- نظامیان پاکستان به کمک جمعیت اسلامی افغانستان اردوی مجهز کشور ما را منحل و سلاحهای مدرن انرا دزدیدند .
۲۳- افغانها دشمنی سیاستگران ونظامیان پاکستان را تا سطح قتل رئیس جمهور افغانستان مرحوم دکتور نجیب الله به چشم سر دیده اند .
۲۴-- پاکستان در رقابت با هند افغانستان را نه بحیث یک کشور مستقل بلکه بحیث یک عقبه جنگی قابل اشغال میداند ومیخواهد از هر طریقی باشد بران مسلط گردد .
۲۵-- نفرت تاریخی افغانها ارتباط به تشکیل پاکستان بر قسمتی از اراضی ا دست رفته کشور شان میگیرد وانرا جانشین منطقوی استعمار انگلیس میدانند .
روی این حقایق است که افغانها از سیاستهای دولت پاکستان کراهت ونفرت دارند ومعتقد اند که نیت مراجع سیاسی - نظامی ان کشور نسبت به افغانستان شایسه ونیکو نیست . انانیکه از تغیر موقف پاکستان در مورد افغانستان نام میبرند ، برای مرد م ما قابل باور نیست . این اعتماد سازی زمان کار دارد ، در جریان این زمان باید چرخش عملی وسریع سیاست پاکستان نسبت به تروریسم و موارد ذکر شده در بالا را ببینند تا قبول‌نمایند ، در غیر ان باور نمیکنند که خصومت ۷۳ ساله مراجع سیاسی -- نظامی پاکستان با افغانستان در رفت وامدهای بی نتیجه قابل حل باشد ویا در میز مذاکرات دوحه وشرکت طالبان در قدرت ،از دیدگاه تاریخی به فراموشی سپرده شود . در هر گام وهر نیت زمامداران پاکستان سوء نیت وجود دارد که کشور مارا از یک بحران به بحران دیگر میبرد .
سفرهای متعدد روسای جمهور ودیگر مراجع دولتی افغانستان به پاکستان بی نتیجه بوده است زیرا در نیات بد سیاستگران ان کشور چیزهای دیگری نهفته است که تا به ان دست نیابند حاضر به تعامل همسایگی نیک با افغانها نمیشوند وافغانهاهم باور مند حسن نیت انها نسبت بخود نمیباشند .
سفر عمران خان را به کابل حسن نیت میگویند در حالیکه روز دو شنبه پاکستان مدعی شد که خاک افغانستان علیه پاکستان مورد استفاده هند قرار میگیرد . در استانه این سفر چنین اتهام ناوارد و پیشگیری کننده چه معنی میدهد جز نیرنگ بازی سیاسی برای ارتباط دادن خواست جانب افغانی در مورد فشار پاکستان بر طالبان برای اغاز مداکرات دوحه ؟
مراجع نظامی افغانستان گفتند که ۳۵۰ منسوب نظامی پاکستان در جنگهای هلمند وکندهار شرکت داشته اند وانرا رهبری میکردند ، عمران خان درین مورد چه میتواند بگوید جز انکار ؟