در هر کمال اندکی ازادگی خوش است ؛

در حضور بیست ساله امریکا و ناتو در افغانستان چه ها که ندیدیم و چه ها ک نه شنیدیم . در میزهای بحث تلویزیونی ان زمان عده ای از تحلیلگران در ستایش و دفاع ازین حضور اشغالی به حدی افراط میکردند که اگر ان کلیپ هارا باز نگری کنند در صورت داشتن حد اقل احساس بشری و افغانی شاید ندامت کنند و یا نزد خود خجل شوند .

یکی از بر گشتگان غرب که سابقه چپی هم داشت در کمتر میز بحث میبود که شرکت نکند و از خوب وبد امریکا دفاع نه نماید ، او درین اغراق حرف را به جاهای باریک برد ه " خدا ، پیغمبر وامریکا " را به شکل تثلیث کنار هم قرار داد ( اخلاقآ از ذکر نام خود داری میشود " او در یک میز بحث در تلویزیون طلوع نیوز که شبکه مدافع فجایع امریکا بود زیر نام ( تودی خبری ) در شام 2.3.2012 گفت " بعد از خدا و پیغمبر امریکا بر مردم افغانستان مهربان است " . این کفر محض است ، وقتی قوای ناتو و امریکا وجب وجب خاک این کشور را زیر اتش توپچی و راکتی وبمب های سنگین تا مادر بمب به تل خاکستر مبدل میکرد وزن و طفل وجوان و پیر افغان را که مسلمانان پاک طینت و صاف دل بودند به ذغال مبدل میکرد ، شبانه دروازه های مردم را شکستانده با سگ های تعلیمی فامیل های در حال خواب را وحشیانه طعمه سگها میساختند ( رجوع شود به بیانیه قدریه یزدان پرست وکیل ان وقت پارلمان که در جلسه رسمی پارلمان اعتراض کرده گفت دررهفته قبل عساکر امریکایی شب هنگام با سگهای تعلیمی در ولایت پکتیا به خانه های مردم داخل شده و فامیلهای در حال خواب را طعمع سگهای شان ساختند ) .ایا خداوند و پیامبر بزرگوار اسلام درین مهربانی نوع امریکایی در حق بندگان خدا و امت پیغمبر امریکایی را به چنین مهربانی امر نموده بود ؟

به گفته حافظ

سرشکم امد و عیبم بگفت روی در روی

شکایت از که کنم خانگیست غمازم

ان غماز های خانگی که از خون و عرق همین مردم به تحصیلات عالی رسیدند و به مقامها گماشته شدند ، نمک این ملک را خوردند و به نمکدان ان به نفع امریکایی ها ... نمک حرامانه مدافعان و ستایشگران تجاوز و اشغال و مظالم ان شدند حالا در بیرون هم حق ولی نعمت را به جا می اورند و تا میتوانند از جنایات امریکا پرده پوشی میکنند و تا نفس در سینه و جان در تن دارند در وصف ان می سرایند .

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم

هوا داران کویش را چو جان خویشتن دارم