جلو هیولای مداخلهٔ خارجی را باید گرفت

هلند، دسمبر ۲۰۲۳

چشم های با بصیرت از داخل افغانستان چشمدید های شان را بیان میدارند که صلح و امنیت سراسری در سرتاسر افغانستان برقرار است. حتی تا آخرین قریه ها حاکمیت دولتی دولت بر سر اقتدار محسوس است. برخورد مسئولین ارگانهای تماس با مردم و ادارات خدمات عامه با رعایت کرامت انسانی صورت میگیرد. زنان و مردان در ادارات دولتی، مکاتب و موسسات داخلی به کارمشغول اند. به استثنای مکاتب متوسطه و عالی دختران، سایرامور کشوری و اداری بروال عادی جریان دارد. کشت، پروسس و ترافیک مواد مخدردر نازل ترین سطح قرار گرفته و کار در جهت محو آن به شدت و حدت جریان دارد. در شهر های بزرگ و همچنان در پایتخت همه باند ها و افراد وابسته به فروش و قاچاق مواد مخدر دستگیر و یا تحت تعقیب ارگانهای مبارزه با مواد مخدر قرار دارند و معتادین به شفاخانه های معالجهٔ معتادین بستری و تحت مراقبت های جدی قرار دارند. همچنان در تمام شهر های بزرگ و شهر کابل گدا ها همه شناسایی و به مراکز خدماتی رایگان شبیه مؤسسهٔ مرستون سابق معرفی گردیده اند. آهسته آهسته آن ترسی که در روز های اول حاکمیت طالبان بر مردم مستولی گشته بود جایش را به اعتماد و اطمینان خالی میکند و مردم در همکاری تنگاتنگ با ادارهٔ بر سر اقتدار قرار داشته و عناصر مخالف نوکر اجنبی را که بدستور اجنبیان میخواهند مردم را به جنگ و برادرکشی ترغیب کنند، شناسایی و به ارگانهای نظم عامه معرفی میکنند. ناظرین در داخل کشور بسیارخوشبینانه بر وضع نگریسته و معتقد اند که اگر وضع به همین منوال حفظ و توسعه داده شود بزودی ما شاهد پیشرفت های محسوسی در وضعیت اجتماعی کشور خواهیم بود.

در عرصه های اقتصاد، زراعت، آبیاری، گمرکات، صنایع، معادن، ساختمان، راه سازی و سایر عرصه های عام المنفعه کار دلسوزانه و وطن محور جریان دارد.

اما با این همه شاخص های مثبت ملی که هیچکدام آن در حاکمیت تجاوزگرانهٔ بیست سالهٔ امریکا و متحدین اش در افغانستان وجود نداشت، چرا کشور های خارجی و خاصتاً همسایگان افغانستان پیوسته در پی تخریب و توهین کشور و مردم ما کمر بسته اند؟

امریکا حدود نوه میلیارد دالرپول های افغانستان را از همان آغازتغییر حاکمیت اگست سال ۲۰۲۱ مسدود و منجمد ساخته وکشور را بطرف بحران اقتصادی معطوف گردانید وهمواره حاکمیت بر سر اقتدار را تهدید میکند که “اگر از ایشان حرف شنوی نداشته باشند، مخالفین خود ساخته اش را علیهٔ افغانستان تسلیح و تجهیز خواهند کرد.”  و بایدن رئیس جمهور ایالات متحدهٔ امریکا به کانگرس آنکشوربی شرمانه نامه میفرستد و بیان میدارد که « اردوی امریکا اماده است در برابر تهدید های احتمالی از خاک افغانستان گام بردارد». طبق همین سناریو کشور های اروپایی و متحدین امریکا اینجا و آنجا مجالسی را با شرکت منفور ترین عناصرفاسد تفاله شده از افغانستان به زعم خود شان زیر عنوان "بحث روی مسایل امنیتی، حقوق‌بشری و زنان، اجماع میان گروه‌ها و احزاب سیاسی کشور، بحث و مشورت با کشورهای منطقه و فرامنطقه و ارایه نقشه‌ای راه برای آینده سیاسی افغانستان" دایر و مواد تبلیغاتی برای مغشوش ساختن اذهان جامعهٔ بین المللی و اتباع افغانستان تهیه و پخش میکنند.

پاکستان از یکطرف با ظالمانه ترین شیوه های مغایر نورم های حقوق بشری بوسیلهٔ نیرو های پولیس و احتمالاً به همکاری نیرو های اردوی خویش به منازل و کمپ های مهاجرین افغان در آنکشور یورش برده، اموال و دارایی های مهاجرین افغان را ضبط و خود شان را دستگیر کرده اند. از آنجاییکه ادارات سرحدی بنادر تورخم و سپین بولدک ظرفیت بسیار محدود بررسی اسناد شناسایی و کنترول امنیتی اموال مهاجرین را دارند، بناً صد ها هزار مهاجر افغان و موتر های حامل این مهاجرین در نوارسرحد بین پاکستان و افغانستان در انتظار قرار دارند. این امر باعث گردیده تا پولیس پاکستان با مهاجران منتظر نوار مرز و مسیر راه های چمن و تورخم نیز با شیوه های غیر انسانی بد رفتاری کرده، اموال و دارایی های نقدی این مهاجران را ضبط و در حق خود شان اهانت بسیار روا میدارند. و از طرف دیگر در همچو شرایط بحرانی بازگشت و ورود سیل میلیونی مهاجرین افغان به کشور مشکلی دیگر بر مشکلات کشور ما افزوده وسازمان ملل متحد و موسسات مرتبط نظاره گر این بحران بشری بوده و هیچ کار و اقدام عملی در زمینه انجام نمیدهند. و از طرف دیگر هزاران لاری امتعه تجارتی تجار افغانی را در بندرکراچی معطل گردانیده و بنادر خویش را بروی اموال صاداراتی افغانستان خاصتاً میوه های فصلی صادراتی به هندوستان کاملاً بسته است.  اما زیر عنوان نقض حقوق بشر در افغانستان شورای امنیت سازمان ملل متحد جلسهٔ را پشت در های بسته دایر و در غیاب نمایندهٔ افغانستان تصامیمی را اتخاذ میکنند؟؟!! در حالیکه پیش چشمان جهانیان روزانه اردوی اسرائیل بصورت وحشیانه چنگیزوارمردم بیگناه ملکی فلسطینی را در محلات زیست و شفاخانه ها بقتل میرساند و تعداد کشته شدگان مردم ملکی به ده ها هزار رسیده است. گویی آنجا وضعیت حقوق بشر برطبق اصولنامه آن سازمان مراعات میگردد؟! حرفی هم در باره اش مطرح نمیگردد.!!

دولتمداران ایرانی  منجمله وزیر خارجهٔ ایران عبداللهیان با پُررویی زایدالوصف دور از آداب دیپلوماتیک هم در مسایل آب و هم در باب نوع حاکمیت در افغانستان با کلمات غیر دیپلوماتیک به آدرس حاکمیت بر سر اقتدار در افغانستان نشخوار میکند، آنها به نحوی برعلاوه ترکیب ملی و زبانی ترکیب مذهبی را نیز قلقله دارند.

درروسیه زیر نام « افغانستان در میان گذشته و آينده » مجالسی را دایرکرده و برای افغانستان ازافراد منفور شخصیت تراشی دارند. فردی که پدرش از بانیان تروریزم در افغانستان است حاکمیت بر سر اقتدار را بهشت امن برای تروریزم قلمداد میکند.

همچنان در مجلسی دیگری زیر نام فورمات ماسکو به حاکمیت بر سر اقتدار در افغانستان فرمایش حکومت فراگیر و متکثر سیاسی را میدهند.

در تاجکستان هم چهره های منفور ضد ملی را جمع کرده زیر نام مجلس امنیتی هرات تحت شعار کذایی «بازخوانی افغانستان، راهکارهای متفاوت» بازهم زیر دیکتات دولت تاجکستان برای افغانستان نسخه حکومت سازی میدهند.

از تحلیل این همه اتفاقات ضد افغانی در سراسر جهان به این نتیجه میرسیم که کشور های آزمند جهان برای دستیابی به مواضع و مقاصد شان در کشور ما از مجاری استخباراتی با استفاده ازغلامان خود فروخته شان که در این همه سالها آنها را نوازش و پرورش دادند حاکمیت بر سر اقتدارموجود در افغانستان را تهدید کرده و این خود فروشان هم گهی در آغوش این و گهی در آغوش آن راه را یکبار دیگر برای مداخلهٔ خارجی در مسایل داخلی کشور شان تا تهدید به مداخلهٔ نظامی و فعالیت های خرابکارانه باز میکنند.

از جانب دیگر مسئولین حاکمیت بر سر اقتدار درافغانستان در این مدت نتوانستند کشور های جهان و همسایگان را از مجاری دیپلوماتیک قانع سازند، که در عوض مداخلهٔ استخباراتی بوسیلهٔ عمال استخباراتی شان برای دستیابی به اهداف و منافع خویش از طریق تأمین مناسبات دیپلوماتیک و تجاری راه های مطمئن رسیدن به منافع که در آن یقیناً منافع ملی کشور ما نیز زیانمند نگردد، متوصل گردند.

در همچو شرایط که هیولای مداخلهٔ خارجی برای بلعیدن کشور ما دهن باز کرده است دانشمندان، خبرگان و اهل قلم رالازمی می افتد تا واقعیت های عینی کشور را در نظر گرفته از مجاری مختلف مشورت های سودمند ملی شان را برای ادارهٔ حال و آیندهٔ کشوردریغ نکنند و مردم را از واقعیت های عینی و حقیقی کشور آگاه سازند و از طریق آگاه سازی مردم مسیر های مداخلهٔ استخباراتی و خارجی را در میان مردم ببندند.