محترم نعیم سلیمی
کتاب « کشتار امید »
قسمت پنجم
۱۵ /۱۲/ ۱۴۰۲
ویلیام بلوم William Blum
افغانستان ، 1979- 1992 :
برگردان: نعیم سلیمی
جهاد آمریکا:
درماه سپتامبر سال 1979 که امین به قدرت رسید شخصی بنام بروس آمستوتس سارژدافیر آمریکا در کابل ملاقات های دوستانه ای را با وی انجام داده و به او آرامش خاطر داد که نباید در مورد متحدین ناخشنود شوروی تا زمانیکه که ایالات متحده آمریکا حضور نیرومندی را در افغانستان نگهمیدارد تشویشی را بخود راه دهد .شاید این استراتژی کارگر واقع شده باشد. امین درخواستی را برای بهبود مناسبات با ایالات متحده آمریکا به آمستوتس پیشکش نمود . دو روز بعد وزیر خارجه افغانستان در نیویارک بدون بلند نمودن سر و صدا عین همچنین تمایلاتی را به وزارت خارجه امریکا اظهار نمود .و در پایان ماه اکتوبر سفارت آمریکا درکابل راپور داد که امین " از رهبر تبعیدی که شوروی ها وی را در تاقچه ای نگهداری میکردند ، با رنج و اندوه کاملی آگاهی داشت " ( این مطلب اشاره به ببرک کارمل میباشد که در چکوسلواکیا بسر میبرد ) . [ شفر های سربسته وزارت امورخارجه امریکا ، 11 ، 22 ، 23 ، 27 ، 29 سپتامبر 1979 ، 28 ، 30 اکتوبر 1979 ، برگرفته ازاسناد دریافت شده تصرف سفارت آمریکا در تهران بتاریخ 4 نوامبر 1979 که جزوار طی جلد های جداگانه یی در جریان سال بعدی زیرنام : اسناد لانه جاسوسی که ازین ببعد بنام " اسناد سفارت " مسمی میگردد ، منتشر گردید .شفر های مربوط به این بخش از جلد 30 این سند اقتباس گردیده است . این اسناد و متباقی اوراق متمم آن از یک بولیتن مخفی معلوماتی اوپراتیفی شماره 30 تابستانی 1988 ، مضمون ستیف گالستر ، صفحات 52 – 54 ، نقل قول شده اند . به استثنی استفاده از موارد اقتباس ، بیان و نگارش مختصر مندرج اسناد از خود گالستر میباشد . حزب امین مدتها قبل از نشر اسناد از آن آگاهی داشت . بتاریخ 16 جنوری 1980 سخنگوی حزب دموکراتیک خلق افغانستان به آژانس خبر رسانی باختر گفت که : " در سپتامبر 1979 امین آمادگی ها را برای مساعد ساختن زمینه آشتی با ایالات متحده آمریکا آغاز نمود. او ملاقاتهای محرمانه را با کارمندان رسمی ایالات متحده آمریکا راه اندازی نمود و پیامهای شفاهی خویش را به رئیس جمهور کارتر رسانید ( اقتباس از ص 52 بونوسکی )] . تحت اوضاع و احوال عادی و نورمال شاید ملاقات امین با آمریکایی هایک روش روتین و تماس های بی شایبه دیپلوماتیک تلقی گردد ؛ ولی چنین اوضاع و احوالی را به دشواری میتوان عادی و یا معمولی پنداشت ؛ حکومت افغانستان در یک جنگ داخلی درگیر بود و ایالات متحده آمریکا جانب مقابل را حمایت مینمود . علاوه برآن امین با قساوت و سنگدلی آنچه را که جواسیس آمریکایی توقع داشتند ، انجام میداد: بی اعتبار سازی حزب دموکراتیک خلق افغانستان ، اصلاحات پیشکش شده از جانب حزب و اتحاد شوروی در یک مجتمع واحد. امین همچنان تصفیه را در میان افسران قطعات نظامی راه اندازی نمود که بطور جدی توان رزمی اردو را تضعیف مینمود . مگر چراامین که در واقعیت با آمریکایی ها دسیسه سازی مینمود به مناسبت های متعددی قوای نظامی شوروی را مطالبه مینمود ؟ ؛ دلیل عمده میتواند این باشد که او برای انجام چنین کاری از جانب سطوح عالی ح د خ ا تحت فشار قرار میگرفت و از لحاظ ظاهری او ناگزیر بود تا سرسازش را پیشه کند . ببرک کارمل دلایل دیگری را که بیشتر سناریو های ماکیاولیستی را میرسانند برای چنین کاری مطرح مینمود ( مصاحبه با کارمل در نشریه بازنگری مارکسیست جهانی World Marxist Review / تورنتو / ، اپریل 1980 ، صفحه 36 ).
اداره ریاست جمهوری کارتر در رابطه با مسأله" تهاجم " شوروی پیشدستی نمود و بزودی کمپاین برآشفته موجه حق بجانب بودن را که رئیس جمهور کارتر آن‌را وضع " مجازات کیفری " نامید ، راه انددازی نمود – این مجازات کیفری از توقف حمل و نقل حبوبات و غله جات به اتحاد شوروی تا بازداشتن تیم ورزشی آمریکا را از شرکت در بازی های اولمپیک 1980 در ماسکو در بر میگرفت .
روسهابا این کار تقابل نشان دادند اینکه ایالات متحده با این مداخله بخاطری عصبانیت نشان میداد که واشنگتن دسیسه مینمود که این کشور را به یک پایگاه آمریکا مبدل سازد تا بدینترتیب نقصان خود را در ایران جبران کند ( نیویارک تایمز ، 2 جنوری 1980 ، ص 1) .
جای تعجب نیست که در رابطه با این مسأله کاملا واضح ضد کمونیستی ، مردم عوام آمریکا و وسایل اطلاعات جمعی به آسانی و بدون رفع تکلیف با رئیس جمهور همنوا شدند . وال ستریت جورنال خواستار عکس العمل " نظامی ،" تاسیس پایگاه های ایالات متحده آمریکا در شرق میانه ، "وضع مجدد ثبت نام نفر کشی عسکری،" انکشاف راکت های جدید و تفویض آزادی بیشتر عمل برای سی آی ای با تذکار اینکه " ما باید چانس کمک استخباراتی به شورشیان افغان را باز نگهداریم " در زمینه گردید ( وال ستریت جورنال ، 7 جنوری 1980 ، ص 12 ) . سخن کوتاه که آیا روزنامه وال ستریت از موضوع آگاهی داشت و یا نه ، چنین اقداماتی برای مدت زمانی ادامه داشت . قبل از تهاجم شوروی سی آی ای پروپاگند رادیوای را در داخل افغانستان پخش مینمود و[تخم] متحدینی را برای رهبران شورشی آواره با فراهم نمودن ادویه و تجهیزات مخابروی ، کشت می نمود (Weiner ، صفحه 145 ) .
افسران خدمات خارجی ایالات متحده با رهبران مجاهدین جهت مشخص ساختن نیازمندی هایشان حد اقل تا اوایل ماه اپریل 1979، دیدار بعمل میاوردند ( باز هم همانجا ، " اسناد سفارت " ، جلد 29 ، ص 99 : شفر محرم وزارت امور خارجه ، 14 می 1979 ، اشاره به ملاقات با رهبر شورشی در اسلام اباد بتاریخ 23 اپریل 1979 ) .
در ماه جولای رئیس جمهورکارتر نیازمندی ها را برای آنها مهیا مینمود . همچنان این سند ایالات متحده را در پیشبرد تبلیغات و سایر عملیات روانی سایکالوژِیک از جانب آنها ، دخیل مینمود ( کتاب رابرت گیتس ، دایرکتر اسبق سی آی ای زیر نام " از تاریکی ها " چاپ نویارک 1996 ، صفحه 146) .
ادامه دارد ...