خــــدا یا
ف.بری
زبهــــــر ملتــــی افتاده در خــون بگریم از دو دیده همچـــــو جیحون
گروه وحشی و نادان به قـــــدرت نیند جز از بــــــــرای پول و ثروت
نه ترسی از خدا نی نظم و قانون فعــــــــــال مایشا اند بی چه و چون
نه ناموس درامان است نی سروجان نه اینان کافــــــرند نی هم مسلمـــان
گروه وحشیــــــی نامرد و بد نام نه ترسی از عدالــــــت نی ز فرجام
زدند شبخون به عزت وبه ناموس تو گـــــــویی آمده این جز قامــوس
جنایاتــــی چنین در جاه و در راه بیفتد اتفـــــاق هر گاه و بیــــــــگاه
بشــــــــد بر باد ناموس هزاران نه این جا نظم قانون است نه پرسان
عدالت چـــــون فتد در پای ظلمت نه ناموس در امان است نی شرافت
به فریاد ضعیفـــــان نیست درگاه به درگاه تـــــو رو آرند خــــــــدایا
فغان مردمان بر آسمـــــــان است ولی بر ظالمـــــــان دایم امان است
اگر فرض جهاد این است و ایمان منم بیزار زهرچه است مسلمـــان
نمیدانـــــــم بری از راز بـــــــالا همـــــــی گـــــویم خدایا! ای خدایا