هــر کســی روز شــهید را بزعــم خــویش
و چمــاق بدســتان شــورای نظــار هــم بزعــم خــویش تجــلیل مــی کــنند!
یاد آن روزگاران بخیر که آسمان کابل در روز آبی و در شب با درخشندگی و چشمک زدن ستارگان زندگی مردمان کابل را لذت خاصی می بخشید.
در دریای کابل آب ذلال از چشمه ساران پغمان جاری بود و روز های جمعه در پارگ زرنگار در یک گوشه ای مداری مصروف جنگ انداختن مار و موش خرما می بود و در گوشه ای دیگر صادو از کرامات حضرت علی و جنگ خیبر به شنوندگانش که اکثرا سربازان از ولایات دور دست کشور بودند به شور و شعف فراوان حکایت می کرد.
ملا های آن زمان هم از ملا های امروز تفاوت داشته و بیشتر مردم را با دادن و عده بهشت و جوی شیر و شراب در آن به انجام اعمال نیک و خدمت به خلق خدا تشویق کرده و با یادآوری از گرز آتشی عزرایل و مار و گژدم جهنم آنها را از دست زدن به اعمال نا صالح بر حذر میداشتند.
مردم هم در آن روزگاران با ملا ها ، بزرگان دین ، اولیا و شهدای صالحین رابطه ای دیگری داشتند ، به ملا ها و علمای دین احترام و اعتماد خاص داشتند ، مزار شهدای راه اسلام را با با بیرق های سبز رنگ مزین کرده و شام روز های جمعه به زیارت قبور آنها رفته و با طلاوت آیات از کلام الله مجید به روح پاک آنها دعا می کردند.
شهدا از چنان احترام خاصی برخوردار بودند که مردم هنگام رفتن بسوی آرامگاه آنها از خنده و شوخی های بیجا ، استعمال کلمات منافی عفت کلام و حرکات ناشایسته دوری جسته و بدین سان کمال احترام و اردات شان را به مقام والای شهدا ابراز می داشتند.
اما متاسفانه که امروز همه چیز دستخوش تغیر و تحول عمیق شده که نه رنگ آبی و نیلگون به آسمان کابل و نه آب ذلال در دریای کابل مانده بلکه دریای کابل به دراز ترین و کثیف ترین زباله دانی دنیا تبدیل شده است.
مداری پارک زرنگار پادشاه مطلق العنان کشور شده و بخود لقب شیر را داده و صادوی پارک زرنگار ریاست شوری علمای کشور به عهده گرفته و ملت را اطیعوالله و اطیع الرسول گفته به اطاعت از فرامین پادشاه فرا می خواند.
ملا های امروز هم بجای تشویق مردم به اعمال صالح خود در خانه خدا بالای دختر ده ساله تجاوز کرده و جوانان را برای دست یافتن به هفتاد حور بهشتی به حملات انتحاری تشویق می کنند.
علمای دینی و بزرگان امروز هم دین را وسیله رسیدن به اهداف دنیایی قرار داده با فروش وحی و استخاره قصد رسیدن به سرمنزل مقصود را دارند.
مردم هم امروز بی ادب و بی حیا شده احترام لازم را به ملا ها و علمای دین ندارند ، سخنرانی شان را اخلال می کنند و حتی احترام و اردت خاص به شهدای اسلام را فراموش کرده اند و بنام تجلیل از روز شهدا بجای احترام به مقام ولای شهدا چون سپاهیان چنگیز و لشکریان داعش با تیر و تبر به جان مردم ریخته و حتی از مجروح کردن و قتل و کشتار آنها هم ابا نمی ورزند که نتیجه عملی آن فقط ایجاد تنفر مردم از جهاد و مجاهد و فاصله گرفتن شان از آرمان شهدا خواهد بود.
با تقـــــــــــــديم حــــــــــــرمت
حقــــ(شـــمس الحــق)ــــانی