I
I
طالبان، آهن حاجیگک و لیتیوم هلمند را به خلیلزاد داده اند
منبع: روزنامه مستقل روسیه
نویسنده: آندری سرینکو
مترجم : غوث جانباز
روبرداری از هفته نامه جادۀ ابریشم: سرکرده‌های گروه طالبان آماده‌اند تا یک تعداد از معادن طبیعی را در داخل افغانستان تحت کنترول اعضای خانوادۀ زلمی خلیلزاد، نمایندۀ خاص ایالات متحدۀ امریکا درآورند. منابع روزنامۀ «نی زاویسیمایا گازیته» («روزنامۀ مستقل» – چاپ مسکو) خبر می‌دهد که روی این موضوع در حاشیه‌های مذاکرات «امریکا – طالبان» در دوحه بین سفیر خلیلزاد و مسوولین دفتر قطر طالبان صحبت‌های صورت گرفته بود. دور از امکان نیست که افشای اطلاعات پیرامون «معاملۀ خانوادگی» یکی از عواملی فراخواندن فوری زلمی خلیلزاد از دوحه به واشنگتن بوده باشد.
روز دوشنبه، نهم سپتمبر ۲۰۱۹، رئیس جمهور ترامپ نمایندۀ خاص وزارت امور خارجۀ آمریکا زلمی خلیلزاد را برای پروسۀ صلح افغانستان از دوحه فراخواند. تپ‌وتلاش‌های مذاکراتی پر از دردسر که تقریباً یک سال میان آمریکایی‌ها و طالبان ادامه داشت، با شکست سیاسی مواجه شده سرانجام به پایان رسید. به باور منابعی روزنامۀ ما که از درون قضایا آگاهی عینی دارند، به ثمر نرسیدن «پروسۀ مذاکرات قطر» نه تنها ناکامی شخص خلیلزاد تلقی می‌شود، بلکه احتمالاً به افزایش ثروت و رفاه اقارب وی نیز آسیب رسانده است.»
منبع آگاه از کابل می‌رساند: «سفیر خلیلزاد و هیأت گروه طالبان حین مذاکرات در دوحه، نه تنها روی شرایط تسلیمی آمریکا، چگونگی خروج قوای غربی از افغانستان و هم‌چنان ایجاد شرایط برای برگشت طالبان به قدرت بحث نموده‌اند، بلکه نظر به معلومات دست‌داشته، طالبان ابراز آمادگی نموده‌اند تا دو معدن منابع طبیعی موجود در داخل افغانستان را به نشان سپاس‌گزاری از آماده‌سازی معاملۀ امریکا – طالبان، در اختیار خانوادۀ خلیلزاد قرار دهند.»
منبع تأکید می‌کند که در اینجا حرف از دو معدن واقع در ولایات بامیان و هلمند می‌رود. معدن اول، ذخیره‌گاه آهن در محلۀ «حاجیگک» در ولایت بامیان بوده که سال‌ها قبل در ۱۸۹۰ توسط جیولوجست‌های برتانوی کشف شده و سپس طی سالهای ۱۹۶۰ قرن بیستم در اثر فعالیت‌های جستجوگرانۀ متخصصین اتحاد شوروی تثبیت گردید. نظر به ارزیابی‌های کارشناسان، ظرفیت این معدن ۱،۸ میلیارد تُن آهن بوده و محتوای خالص آن ۶۴ فیصد تخمین گردیده است. از آهن به دست آمده از معدن «حاجیگک» می‌توان بدون غنی‌سازی مقدماتی استفاده نمود. ذخایر این معدن برای ۱۸۰ سال با استخراج همه ساله به حجم ۱۰ میلیون تُن کافی می‌باشد. در سال ۲۰۱۱ مجموعه‌ای از شرکت‌های میتالورژیک هندی برندۀ تیندر (مناقصۀ) توسعه‌ای سه معدن در ناحیۀ «حاجیگک» شدند. هندیها حاضر بودند مبلغ بیش از ده میلیارد دالر را در پروژۀ متذکره سرمایه گزاری کنند. لیکن هندیها در سال ۲۰۱۵ از پلان خویش به دلایل امنیتی منصرف گردیدند. منابع ما از کابل خبر می‌دهند که توسعۀ پروژۀ «حاجیگک» به امر پاکستانی‌ها توسط طالبان که نمی‌خواستند مواضع اقتصادی هند در افغانستان تحکیم یابد، برهم خورد.
معدن دوم، که مسوولین دفتر قطر گروه طالبان حاضر بودند آن را نیز در اختیار خانوادۀ زلمی خلیلزاد قرار دهند در جنوب افغانستان در ولایت هلمند قرار دارد. حسب معلومات منبع روزنامۀ ما که از اوضاع و احوال منطقه به خوبی آگاه است، در اینجا حرف از منبع طبیعی لیتیوم می‌رود. لیتیوم از جمله‌ای فلزات کم‌یاب به شمار می‌رود، و از آن در صنایع الکترونیک و در ساختن راکت‌های فضانوردی فراوان استفاده می‌شود. در افغانستان تقریباً مناصفۀ ذخیرۀ جهانی لیتیوم (عمدتاً در ولایت هلمند) موجود بوده و سودآوری بالقوه آن ده‌ها میلیارد دالر برآورد گردیده است. نواحی دارای معادن لیتیوم، در شرایط کنونی تحت کنترول جنگجویان طالب قرار دارد.
طالبان در دوحه تأئید نموده بودند که آماده استند معادن بامیان و هلمند را به یکی از پسران خلیلزاد به نام «الکساندر برنارد» بسپارند. الکساندر ۳۵ سال عمر داشته و تجارت پیشه می‌باشد. منابع باز حاکی اند که «الکساندر برنارد» در حال حاضر به حیث مدیر عامل ارشد کمپنی Cerberus Capital Management و هم‌زمان رئیس Frontier Markets نیز می‌باشد.
پسر خلیلزاد قبلاً به حیث مدیر و سهامدار در یکی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری خصوصی به نام SGI Frontier Capitalکه در بازارهای مشابه فعالیت داشت، انجام وظیفه می‌کرد. «الکساندر برنارد» منحیث مدیر عامل در کمپنی Gryphon Partners نیز کار می‌کرد. شرکت متذکره فعالیت‌های تجارتی خویش را در حوزۀ شرق میانه و آسیای مرکزی پیش می‌برد.
آگاهان مسایل سیاسی در کابل، در پیوند به مناسبات تجارتی خلیلزاد با طالبان به این باور اند که شگفت‌انگیز نخواهد بود، هرگاه موضوعی مطروحه کاملاً حقیقت داشته باشد، زیرا آقای خلیلزاد همیشه به افغانستان علاقمندی داشته و آن را منجمله منبع درآمد می‌پندارد.
در نیمۀ دوم دهۀ ۹۰ میلادی، در گرماگرم مبارزۀ گروه طالبان برای غصب قدرت، خلیلزاد رسماً منحیث مشاور کمپنی نفت و گاز امریکائی Unocal Corporation که در آن زمان برنامۀ اعمار پایپ لاین «ترانس افغانستان» انتقال گاز را که بعداً به نام پروژۀ TAPI مسمأء گردید، روی دست داشت. مبرهن است که تیم عملیاتی Unocal Corporation که طی سالهای ۱۹۹۶- ۱۹۹۹ در افغانستان کار می‌کرد، روابط نهایت تنگاتنگ با طالبان داشت. اولین دفتر این شرکت در سال ۱۹۹۶ در شهر کندهار، که در آن زمان مرکز گروه طالبان شمرده می‌شد افتتاح گردیده بود. جالب است که دفتر Unocal در کندهار در هم‌جواری دفتر بن‌لادن سرکردۀ سازمان تروریستی«القاعده» موقعیت داشت. احمد شاه مسعود، سرکردۀ «ائتلاف شمال» تأکید می‌کرد که طالبان صرف از برکت حمایت مالی Unocal Corporation توانستند کابل را در سال ۱۹۹۶ به تصرف خویش درآورند.
شکی نیست که زلمی خلیلزاد سهم فراوانی را در فعالیت‌های Unocal در قلمرو افغانستان داشته و مشوره‌ها و مساعدت‌های عملی او بلاتردید شرایط همکاری این شرکت تولیدی را در تأمین مناسبات با طالبان فراهم ساخته است.
منابع روزنامۀ ما از کابل گزارش می‌دهند که پس از سرنگونی حاکمیت طالبان و روی کار آمدن ادارۀ رئیس جمهور حامد کرزی، آقای زلمی خلیلزاد در برابر تلاش‌های حکومت جدید افغانستان مبنی بر تحویل‌دهی معادن متذکره به کشورهای منطقه به شدت ایستادگی و مخالفت می‌کرد. «ما کاملاً محتمل می دانیم که خلیلزاد در آن ایام نه تنها به منافع ملی ایالات متحدۀ امریکا می‌اندیشید، بلکه پلان‌ها و برنامه شخصی خویش را نیز دنبال می‌کرد. او همیشه علاقمندی وافر به معاملات و فعالیت‌های تجارتی در افغانستان داشت. بعید به نظر می‌رسد که این علاقمندی وی، پس از تقرر او منحیث نمایندۀ خاص وزارت امور خارجۀ ایالات متحدۀ امریکا برای پرسۀ افغانستان نقش‌برآب گردیده باشد. شکی نیست که طالبان و راهنماه‌های آن‌ها از سازمان استخباراتی پاکستان با خصوصیات سایکولوژیکی و انگیزه‌های خلیلزاد به خوبی بلد بوده، بنابرین به خوبی ملتفت اند که در بدل تأمین گفت‌وگوی طالبان با امریکا از او چگونه قدردانی نمایند.»
منبع آگاه از پایتخت افغانستان، کابل خبر می‌دهد که «معاملۀ شخصی میان خلیلزاد با طالبان جریان داشته است.» تصمیم رئیس جمهور ترامپ مبنی بر قطع مذاکرات با طالبان به تأریخ ۸ سپتمبر، پلان «راهنماه‌های» طالبان را به خاطر رشد سطح رفاه و ثروت خانوادۀ خلیلزاد مقرب به صفر ساختند. «هم‌صحبتی‌های روزنامۀ ما در کابل پیش‌گوئی می‌نمایند که فراخواندن فوری خلیلزاد از قطر به واشنگتن، منجمله می‌تواند در پیوند به درز اطلاعات در مورد برخی از توافقاتی که در حاشیۀ مذاکرات دوحه میان فرستادۀ امریکا و «راهنماه های» طالبان صورت گرفته، قرار داشته باشد. بنابرین، به نظر آن‌ها در حال حاضر، دور از امکان نیست که قصر سفید تحقیقاتِ خاصی را در مورد زلمی خلیلزاد به راه بیاندازد، تا بدین ترتیب اتهامات وارده بر وی در پیوند به روابط نامشروع و فسادزا با طالبان مرفوع گردد.
منبع : برای دیدن روز نامه روسی اینجا کلیک کنید