I

هارون یوسفی

I

نمیکنم !

I

من ترکِ جاه و چوکی و موتر نمیکنم
افســانه ی گــذشته ءخود ســر نمیکنم

یک پای من به دبّی و پای دگر به بُن
دیریست یادِ مجلس و دفتر نمیکنم

تا همنشینِ «مرکل» و «دونالد» و «جان» شدم
یادِ «قدوس» و «غوث» و «جلندر» نمیکنم

جز با شرابِ کهنه و ودکای «ابسولوت»
من حلقِ خود به چیز دگر تَر نمیکنم

چرس و چلم که میزنم از اصل میزنم
زین روست سرفه مثلِ «سلنسر» نمیکنم

دادِ خداست موترِ «هوندا» و «بنز» من
دیریست من سفر به سرِ خر نمیکنم

از پولِ مفتِ زلزله و رانشِ زمین
حتا که پای دوست پلستر نمیکنم

من که همیشه «چکّه پَو» و «قطعه» میزدم
حالا به غیرِ «تینس» و «پوکر» نمیکنم

حالا که «فلمِ پورن» به لپتاپِ من پُر است
دیگر هوای فلمِ «جتندر» نمیکنم

گر چه وکیلِ مجلسم و لیک در عمل
کاری به جز تجارتِ پودر نمیکنم

مردِ جهاد بودم و جایی رسیده ام
لنگوته و پکول دگر سر نمیکنم

زاهد به طعنه گفت کجا شد جهاد تو؟
گفتم که سیر گشتم و دیگر نمیکنم

هارون یوسفی