سهمگیری دیاسپورای افغان در تأمین ثبات سیاسی و تأمین صلح در افغانستان

مصوبه کمیته رهبری شورای همبستگی افغانهای خارج از کشور

مورخ ۳۰ آگست ۲۰۲۰م

مقدمه

بیشتر از چهار دهه است که افغانستان در آتش جنگ سوخته و در بحران عمیق به سر می برد. طی این مدت ملیونها تن (بشمول کودکان، زنان و سالمندان) کشته زخمی، بی خانمان و یا مهاجر شده اند. ساختمان های عام المنفعه، بشمول خانه های مسکونی مردم، شبکه های مخابراتی و مواصلاتی، تاسیسات آب و برق، سرک ها و میدان های هوایی تخریب و دارایی های عامه، زمینهای زراعتی، معادن، جنگلات و‌ باغها به یغما برده شدند.

به رغم مداخلهٔ جامعه جهانی در خزان سال 2001م واعزام بیشتر از یک صد و چهل هزار نیروی نظامی در طول ده سال متعاقب آن به افغانستان به هدف مبارزه با بنیادگرایی و تروریسم، اکنون بعد از دو دهه نه تنها تروریسم شکست نخورده بلکه شبکه های وسیع آموزش بنیادگرایی درمنطقه و کشورهای همجوار افغانستان، بخصوص پاکستان، فعال اند و این مراکزآموزشی را به پناه گاه های امن شبکه های رو به گسترش تروریستی تبدیل کرده اند.

طوری که دیده می شود ادامه حضور و فعالیت شبکه های تروریستی و بنیادگرایی در منطقه با منافع گروه های معینی از قدرت های بین المللی و منطقوی همسویی دارد و عامل اصلی ادامهٔ جنگ، ناامنی وبی ثباتی سیاسی در افغانستان میباشد. از همین سبب است که جامعه جهانی، با وجود مصارف گزاف انسانی و بیلیون دالری، نتوانسته است در ریشه کن ساختن تروریسم بین المللی و بخصوص در نابودی بنیادهای ترویج و تقویت تروریزم در منطقه و در نتیجه ایجاد ثبات و تأمین صلح در افغانستان دستاورد چشمگیری داشته باشد.

با دریغ، چشم انداز مذاکرات صلح نیز بسیار روشن و قابل اطمینان دیده نمی شود. روند حوادث قبل از آغاز گفتگوها میان طرفین افغان تاکنون ثابت ساخته است که در عوض قطع جنگ (آتش بس) و ایجاد فضای باور متقابل، تلاش ها در جهت مشروعیت زدایی از دولت افغانستان از یکطرف و تقویت مواضع جنگجویان طالب و حامیان منطقه یی شان پاکستان، در جانب دیگرسنگینی می کند. دفاع از دیدگاههای کنونی انعطاف ناپذیر طالبان به معنی حمایت از تفکر طالبانی (بنیادگرایی) و استفاده از خشونت در تحکیم یک حاکمیت قرون وسطایی است.

در عین زمان در شرایطیکه جنگ و افراط گرایی مذهبی در مجموع زندگی اجتماعی وطن مارا مدتهاى طولانى به اینطرف ویران نموده و جهل ونادانی نیروی سازندهء جامعهء مارا هرروزبکام مرگ و تباهى ميفرستد، هستند عناصریکه منافع گروهی، قومی و سمتی، خودرا بالاتر از منافع ملی دانسته هیچگونه اهداف ملی و منافع ملی را برسمیت نمی شناسند. این عناصرپیوسته سیاستهای بحران سازی و مدیریت این بحرانها را در جهت منافع گروهی، قومی و سمتی خود تعقیب کرده سبب تضعیف دولت، تضعیف بنیادهای دموکراسی و بی اعتمادی مردم از دولت جمهوری و سیستم دموکراسی حکومتداری میگردند. مسلم است که ادامه این حالت براى همه مردم افغانستان فاجعه بار بوده جامعهء جهانى نيز از آن شديداً متضرر خواهد شد.

بدون تبارز انعطاف در مواضع طالبان در قبال مذاکره با نمایندگان دولت، اصول نظام جمهوری اسلامی، ادامه و تقویت دموکراسی و حفظ حقوق و آزادیهای مدنی مردم بخصوص زنان، جنگ و خونریزی، ناامنی و بی ثباتی ادَامه یافته چشم انداز مبهم گفتگو های صلح افغانستان را تاریکتر خواهد کرد و بیشتر از این برای مردم قابل تحمل نیست. در حالیکه سهمگیری عادلانهٔ طالبان در حیات سیاسی و اجتماعی کشور محور مذاکرات صلح را تشکیل خواهد داد، صلح تنها با حسن نیت جانبین و انعطاف پذیری طالبان از موضع افراطی احیای دوبارهٔ امارت اسلامی امکان پذیر است.

راه حل کدام است: پیشنهادات

با توجه به مسائل بالا ما معتقدیم:

۱. در حالیکه ملیونها افغان در اثر ادامه جنگ و خونریزی در افغانستان در خارج از کشور بسر میبرند، دیاسپورای ملیونی افغان مقیم خارج از کشور از سهمگیری درپروسه های تأ مین ثبات سیاسی در کشورو تأمین صلح بدور نگهداشته شده اند؛

۲. اقدامات رسمی دولتی تاکنون درجهت آوردن صلح وختم جنگ برادر کشی در افغانستان در عمل نتایج ملموس وقابل توجه نداشته و با کار شکنى هاى متعدد مواجه است. آوردن صلح نباید تنها یک وظیفه سرکاری ودولتی تلقي شده، ضرورت است که به یک پروسهء بزرگ ملی تبدیل گردد. در این راستا ضروراست تا شخصیتهای تاثیر گزارملی در پروسه صلح وطنی نيروهاى خود را منسجم و هماهنګ ساخته یک پلاتفورم وسيع همبستګى ایجاد نموده جد و جهد خود را هماهنگ سازند؛

۳. بنابرآن برای دسترسی به اجماع دیاسپورای افغان مقیم خارج از کشور در رد بنیادگرایی، مبارزه مشترک با تروریسم و خنثی کردن حملات، توطئه ها، دسایس و اقدامات سیاستمداران، استخبارات و نظامیان بیگانه اقدامات عملی بطور عاجل اتخاذ گردد؛

۴. شورای همبستگی افغانهای خارج از کشور در موقف مناسب قرار داشته و باید نقش تاریخی خودرا در این زمینه ایفا نماید؛

۵. در مرحله کنونی وظایف عاجل ذیل در برابر شورای همبستگی افغانهای خارج از کشور قرار دارد:

• در حالیکه قرار است مذاکرات بین الافغانی میان نمایندگان دولت و گروههای سیاسی داخل افغانستان از یکجانب و نمایندگان گروه طالبان از طریق دفتر قطر درآیندهٔ نزدیک آغاز گردد، حق ملیونها افغان در دیاسپورا بری اشتراک در این مذاکرات در نظر گرفته نشده است؛

• تأمین حق اشتراک نماینده گان این شورأ به نمایندگی از افغانهای خارج از کشور در مذاکرات بین الافغانی صلح منحیث جانب سوم باید در دستور عاجل کار شورای همبستگی افغانهای خارج از کشور قرار بگیرد؛

• برای تحقق پیشنهاد بالا تطبیق یک پروگرام کامپاین وسیع و تماسهای نزدیک با انجمنها و شخصیتهای سیاسی، و فرهنگی فعال افغان در کشورهای مختلف از طرف شورأ بطور عاجل رویدست گرفته شود تا در نهایت یک کانفرانس حضوری و آنلاین بارهبران انجمنهای افغانهای خارج از کشور و شخصیتهای بارز سیاسی، علمی و فرهنگی به منظور بدست اوردن مسولیت نماینده گی ازانها دایر گردد؛

• برای جلب توافق در این زمینه شروع مذاکرات مستقیم با دولت افغانستان، نمایندگی گروه طالبان در قطر، ایالات متحده امریکا، اتحادیه اروپا و کشورهای ذیدخل مانند هند، روسیه، عربستان سعودی، قطر، ایران و پاکستان ضروری پنداشته میشود؛ و

• شورای همبستگی افغانهای خارج از کشور منابع مالی لازم را برای تحقق پروگرام فوق جستجو و تهیه نماید.

دوکتور نوراحمد خالدی

رییس شورای همبستگی افغانهای خارج از کشور

Email: این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

Tel: + 61414566174