عبدالله عبدالله : امریکا به طالبان مشروعیت داده است !؟
آغای عبدالله عبدالله در یکی از مصاحبه هایش گفت امریکا به طالبان مشروعیت داده است . شاید اصطلاح مشروعیت را بنابر مصاحبه مستقیم ناگهانی استعمال کرده باشد یا اینکه بحیث یک اصطلاح حقوقی وارد بر حال طالبان بکار برده باشد .
مشروعیت برای یک دولت ، یک گروه جنگی -- سیاسی یا گروه محضآ سیاسی موارد استعمال متفاوت دارد .
عمدتآ در مورد مشروعیت یک دولت یا نظام سیاسی عناصری چون قانونی بودن ، تطابق رفتارها وکردار های نظام با قوانین و سنن پذیرفته شده جامعه ، متابعت قبول شده مردم از حاکمیت که عمدتآ بر خاسته از ارای مردم میباشد یعنی مردم تنها از راه زور واجبار وقهر نه بلکه از لحاظ داشتن رضائیت از شیوه و ابزار حکومت داری وتداوم قانونیت درامور دولت داری به قدرت حاکم مشروعیت میدهد واین صطلاح یکی از اساسی ترین ا رکانهای حکومت داری است .
اگر دولتی بر مسند قدرت قرار داشته باشد ، صاحب قوای مسلح و نظام عسکری باشد ، نهادهای گسترده و شبکه های وسیع اجتماعی و سیاسی داشته باشد ، اگر مردم ازان روی بر گرداند وناراض باشد مشروعیت را از دست میدهد.
اما در مورد گروه های سیاسی در حال جنگ یا محضآ سیاسی این حالت متفاوت است . گروههای که درحالت نبرد مسلحانه قرار دارند مشروعیت شانرا به فهوای خود شان از میله تفنگ میدانند ، این گروه ها که بر خلاف نظام حاکم می جنگند از لحاظ قوانین داخلی نظام مشروعیت ندارند.
گروههای سیاسی که در یک جامعه فعال اند پس از طی مراحل قانونی تشکیل احزاب مشروعیت می یابند ، احزاب غیر قانونی در نظام قانونمند مشروعیت نمیداشته باشند ، ازین رو مشروعیت گروههای سیاسی منشاء از قوانین در راس قانون اساسی کشور میگیرند ، هرگاه اعمال ، کردار و اهداف این گروهها از حدود قوانین عدول کند انها قانونیت را از دست داده مشروع پنداشته نمیشوند .
فهمیده نمیشود که منظور آغای عبدالله عبدالله از مشروعیت بخشیدن طالبان از جانب امریکا چه است ، منظورش مشروعیت کشوری است یا جهانی ؟
اگر کشوری باشد بخاطر داشته باشد که به حکم عام مشروعیت ، گروهی وقتی مشروع است که بر طبق احکام قانون پا به عرصه فعالیت بگذارد ، به قوانین پابند باشد ، در اهداف ملی و اصول مرامی رضائیت مردم را از لحاظ سنن ، عنعنات و عقاید با خود داشته باشد ، بر خلاف منافع ملی و تمامیت ارضی قرار نگیرد ، غیر مسلح وسرتاسری باشد .
طالبان این عناصر را با خود ندارند ، وسیله پیشبرد جنگ نیابتی اند ، تابع هیچ اصل حقوقی در پیشبرد فعالیت جنگی شان نیستند و رضائیت ذهنیت عامه را بادخود ندارند .
اما اگر منظور آغای عبدالله مشروعیت جهانی باشد دران هم اشتباه کرده است .
در نظام بین المللی و جهانی گروهی یا دولتی زمانی مشروع پنداشته مبشود که تشکیل و فعالیت ان بر طبق موازین پذیرفته شده جهانی باشد ، سازمانهای منطقوی و بین المللی بخصوص سازمان ملل متحد اهداف وراهکار های انرا برسمیت بشناسد و ان گروه پابند تعهدات موازین ومقررات جهانی بوده از طرف کشورهای جهان بصورت دیژو یا دیفکتو برسمیت شناخته شده باشد .
یک کشور خارجی یک گروه جنگی را در داخل یک کشور مشروعیت داده نمی تواند و هیچگاه یک کشور با عقد یک اکت دو جانبه با یک گروه جنگی باعثً مشروعیت ان گروه شده نمیتواند .
اگر آغای عبدالله ثبت موافقتنامه امریکا وطالبان را در ملل متحد منشاء مشروعیت طالبان از جانب امریکا بداند بازهم راه غلط رفته است واین ثبت سبب مشروعیت طالبان نمیگردد ، از جانب دیگر دوام مشروعیت مربوط به دوام پابندی به عهد نامه و قرار داد است در حالیکه این عهد نامه بصورت یک جانبه از طرف امریکا نقَض شده مشروعیت را از دست داده است