گزینش راه حل مردم

جون ۲۰۲۱

افغانستان در اوضاعی بدی قرارگرفته است. قدرتهای به ظاهرحمایه کنندۀ خارجی ، کشور را ترک مینمایند. موازی با آن ، مشروعیت دولت مورد سوال قرارگرفته و به اعتبارملی وبین المللی آن ضربه وارد میگردد . برعکس به مخالفین مسلح که بنا بر فیصلۀ جامعۀ جهانی ، منحیث تروریستان ، شامل فهرست سیاه سازمان ملل متحد اند ، حیثیت سیاسی و اعتباربین المللی داده میشود. 

این برخورد متضاد وغیرواقعبینانه ، درهماهنگی با بیرون رفت قوای ناتواز افغانستان ترویج میآبد . درحالیکه هیچگونه تغیردرماهیت گروه طالبان ووابستگی آنها با گروه های افراطی ، بخصوص القاعده بمیان نیامده است . دیروز( دوم جون) شورای امنیت ملل متحد ، رسما" گزارش داد که : روابط طالبان و القاعده تداوم داشته واین گروه در15 ولایت افغانستان توسط جناح جبهة النصرالقاعده رهبری میشود.(۱)

قدرتهای ماحول افغانستان ، بیرون رفت نیروهای خارجی را فال نیک گرفته وبا دسایس الحیل تلاش مینمایند تا گماشتگان شان درصحنۀ سیاست این کشورنقش دلخواه آنها را بازی کنند. آنها فکرمیکنند که با بیرون رفت قوای ناتو، نقش جیواستراتیژیک افغانستان درحال تغیر بوده ومی توان با استفاده ازین فرصت در جهت نیل به منافع بیشترشان دست بکار شوند. 

درچنین مقطع زمانی که  بیش از هروقت دیگرسوال برقراری صلح و حفظ تمامیت ارضی وطن ما مطرح است ، عوامل ناخواسته ، بازهم متوسل به خرابکاری شده وتلاش میورزند ، تا ذهنیت عامۀ مردم ما را به انحراف بکشانند. بخاطر عملی ساختن این توطئه ، آنها روی اساسات قانون اساسی کشورپاه گذاشته وساختارنظام موجود را مورد سوال قرارمیدهند. هدف شان دامن زدن به آشوب های قومی و قبیلوی است . 

آنها میکوشند که با افزایش فساد وزورگوئی ، دولت مرکزی را تضعیف نموده و چهره های معلوم الحال را ، بار دیگر در مقام تصمیم گیری ونمایندگی ازمردم بلاکشیدۀ ما نصب نمایند . تا در صورت امکان ، بازهم خواسته های ملت مظلوم ومقاوم افغان را به بن وبست بکشانند. 

اگر این چهره ها واقعا" دردفاع از منافع مردم قرار داشتند ، پس چرا دربیست سال گذشته با وجود احراز مقامات مهم دولتی واختیارعام و تام بر پولهای های سرازیر شدۀ خارجی ، گامی در جهت منفعت عامه به پیش نگذاشتند ، که حالا بخاطر شریک ساختن آنها در" شورای عالی دولت " ، سروصداها به راه انداخته میشود. مردم ما به قیمت  خون خود ، این گماشتگان را شناسایی نموده اند. آزموده را آزمودن خطاست. 

پس چه باید کرد تا جنگ های نیابتی مهار شده و مردم ما ازشراین همه توطئه های بیرونی وداخلی نجات یابند.  تا باشد که راه خیر وسعادت خودرا در پیش گیرند. ازنظر این قلم راه دیگری وجود ندارد ، غیراز اینکه همه یی افغانها در داخل و خارج وطن ، مبرأ ازتمایلات گروهی ، بخاطربرقراری صلح ودفاع ازوطن شان بسیج شده ، یک تحرک مردمی را براه اندازند. با چنین طرزالعمل ، آنها می توانند بار دیگر پیوند وعلاقۀ خودرا به زادگاه ومردم سرزمین زیبای شان ، درج تاریخ پرافتخار میهن خود نمایند .

 بخاطر نیل به این هدف ، باید دسایس دشمن را افشاء کرده و عمال آنها را ازصف مبارزه کنارزد. شرایط و اوضاع کنونی حکم میکند که باید هرچه زودتر  یک "حرکت همگانی ملی " درپرتو شعارروشن وواضح دفاع ازوطن ، مردم وصلح بمیان آید . 

طبعی است که بسیج چنین یک صف وسیع البنیاد ، باید ابتداء درداخل کشورشکل گرفته وسپس افغانهای وطندوست مقیم در خارج نیزبه آن بپیوندند. تعلقات سازمانی افراد درگذشته و حال نباید مانع پیوستن آنها به چنین یک حرکت همگانی گردد. درین ارتباط ، موضعگیری فعلی هرشخص درقبال مشی این حرکت ، ملاک قضاوت می باشد. باید اولتر ازهمه ، گفت وشنود های مسئولانه درمیان وطن دوستان واقعی سرعت یابد . تاهرچه زودتر ، مردم ما به یک تفکرمشترک درقبال حفظ نظام موجود و برقراری صلح عادلانه وهمه شمول دست یابند.

همۀ وطندوستان باید ندا های برحق شان را هم آهنگ سازند . تا سؤتفاهمات مرفوع گردیده و وزنۀ خواست آنها وزین ترشود . بخاطرنیل به این هدف ، باید خواست برحق مردم ما در پرتومشی " حرکت همگانی ملی" نه تنها عرصۀ دفاع از وطن را وسعت می بخشد ، بلکه صدای ملت مظلوم مارا بیش از گذشته به گوش نیرو های صلحدوست ، آزادیخواه وعدالت پسند جهان نیز میرساند. این یک " راه حل مردمی" است که باید آنرا برگزید.

 پایان

(۱) صدای امریکا ، سوم جون ۲۰۲۱