وطن فروشان افغان درخدمت منافع استراتیژیک پاکستان
(به یاد شهدای شفاخانه۴۰۰ بستر اردو در اپریل ۲۰۱۷)
در۴۴سال اخیر پاکستان ضربات مرگبار وخسارات جانی ومالی و عمرانی وفرهنگی جبران ناپذیر بر افغانستان وارد نموده است. پروژه جهاد افغانها درمقابل شورویها بیشتر به نفع پاکستان وبه ضرر افغانستان تمام شده است.پروژه طالبان نیز از برنامه های تخریبی پاکستان برضد استقرار صلح وثبات وسوق دادن فرزندان افغانستان بسوی افراطیت وجنگ افغان علیه افغان میباشد.
پاکستان پس از سقوط طالبان بوسیله امریکا تا مدتی طالبان را درپهلوی محافظت رهبر القاعده در لانه های امن خود نگهداشت و همینکه امریکا دهن جوال دالر را موقتاً بروی پاکستان بست، آنها را علیه نیروهای ناتو وامریکا و افغان بکار انداختُ تا آنکه این دو روئی پاکستان با قتل بن لادن در ایبت اباد نزدیک اسلام اباد افشاء شد.
بعد ازمرگ بن لادن ( درمی ۲۰۱۱) حملات راکتی پاکستان برخاک افغانستان همراه با اعمار پوسته های سرحدی آغاز شد تا افغانستان را برای تشخیص وتثبیت خط دیورند فرا خوانده باشد. اما دولت کرزی ناتوان تر از آن بود که علیه پاکستان دستوری صادر کند بلکه برای خوش خدمتی به پاکستان باری در پاسخ پرسش یک خبرنگار خارجی گفت: اگر میان پاکستان وهند جنگی صورت بگیرد، او درکنار پاکستان قرارخواهد گرفت.
در حکومت (وحدت ملی؟) با آنکه اشرف غنی، به نفس خویش تا قرارگاه راحیل شریف(لوی درستیزپاکستان) در اسلام آباد رفت، ولی حملات پاکستان برخاک افغانستان همچنان ادامه یافت و توقف نکرد.
ماه اپریل۲۰۱۷، خونین ترین ماه برای اردو ومردم افغانستان بود. دراین ماه دو حمله تروریستی سازمان یافته از سوی استخبارات نظامی پاکستان بر دو محل بشدت زیرکنترول نیروهای امنیتی افغان، (شفاخانه ۴۰۰ بستر اردو وقول اردوی ۲۰۹ شاهین درمزارشریف) صورت گرفت که تلفات جانی فراوانی را بهمراه داشت. بررسی های ابتدائی کارمندان امور امنیتی افغانستان نشان داد که نقشه های حملات برشفاخانه چهارصد بستروقول اردوی شاهین بلخ، توسط استخبارات نظامی پاکستان(ISI) در کویتۀ پاکستان طراحی شده بودند.
تروریستان داعشی آی .اس .آی در شفاخانه چهارصد بستر مدت6- 7 ساعت مشغول ترور مریضان وداکتران و وابستگان مریضان وعمله وکارکنان طبی بودند. گفته میشود در این حمله بیش از ۲۰۰ تن مریض و مریضدار ونرس وطبیب را وحشیانه به رگباربستند و دهلیزها و اتاقهای مریضان شفاخانه رابا خون مریضان ومریضداران وپرسونل شفاخانه شستند و بعد خود تروریست ها توسط نیروهای دفاعی کشورنابود شدند.
بدینسان مأمون ترین محل مریضان اردوی افغانستان به محل نا امن و نا مطمئنی مبدل گردید.
هنوز تحقیقات در مورد پیدا کردن سرنخ این فاجعه اکمال نیافته بود که دومین حمله مرگبارتروریستی از سوی گروه طالبان بر قول اردوی ۲۰۹ شاهین بلخ انجام گرفت. روز جمعه، اول‌ماه ثور(۲۱ ماه می) ساعت یک بعداز ظهر، گروهی ازطالبان سوار بردو موترپیکپ مسلح با ماشیندار بر قول اردوی۲۰۹ شاهین بلخ، حمله کردند و در داخل مسجد و داخل صالون طعام خوری بیش از ۱۵۰ سرباز درحال صرف طعام را کشتتند و۷۰ سرباز دیگر را مجروح کردند.
حمله به قول اردوی ۲۰۹ در بلخ یکی از مرگبارترین جنایات تروریستی بود که بر نیروهای اردوی ملی افغانستان وارد شد.این حملات تروریستی که موج گسترده‌ای از انتقادها را علیه مقام‌های امنیتی کشور به دنبال داشت، وسبب استعفای وزیر دفاع ملی ولوی درستیزوزارت دفاع شد، نیزاز سوی سازمان استخبارات نظامی پاکستان طراحی و بر اردوی افغانستان عملی گردید.
زلمی خلیل‌زاد (سابق سفیرآمریکا در افغانستان و عراق) پس ازحمله تروریستی گروه داعش برشفاخانه ۴۰۰ بستر شهید داودخان، درمصاحبه تلویزیونی در واشنگتن گفت: «مادر تمامی مشکلات افغانستان موضوع لانه‌های تروریسم است که درپاکستان موقعیت دارد». (فیسبوک/آریانا نیوز)
او تصریح کرد که دولت پاکستان باید تحت فشار شدید قرار گیرد تا دست از حمایت گروه‌های تروریستی و مخالفان مسلح دولت افغانستان بردارد.
پاکستان بافشارهای گونه گون خود چه از طریق حملات انتحاری طالبان وچه بوسیلۀ حملات توپخانه ثقیل خود برنقاط مرزی کشور وچه از راه سازماندهی حملات تروریستی برمراکز صحی وشفاخانه ها وحتی قول اردوهای بشدت تحت مراقبت، وایجاد نا امنی درشهرها وقصبات وانسداد راه های زمینی وهوائی خود بر روی افغانستان،همه امکانات نجات افغانستان را طوری مسدود ساخته است که شرایط خیلی بدتر از شرایط زمان امیرعبدالرحمن خان را برای قبول معاهده دیورند، برحکومت ومردم افغانستان فراهم کرده است.
ستراتیژیست های نظامی پاکستان، بخوبی میدانند که افغانستان اکنون در بحران عمیق بی امنیتی، فساد گستردۀ اداری، فقدان وحدت ملی، فقر شدید اقتصادی و بی نظمی اجتماعی قرار دارد و کشور های خارجی هم تا ابد در افغانستان باقی نخواهند ماند وبتدریج خارج می گردند، بنابرین منافع ستراتیژیک آنکشور را در بی ثباتی ونا امنی افغانستان جستجو می نمایند و باور دارند که عناصر وطن فروش داخلی منجمله رهبران تنظیم های ساخت پاکستان در تبانی وهمدستی با وطن فروشان افغان مقیم پاکستان آن کشور را در برآوردن نیاتش یاری میکنند.
دولت پاکستان برای نمایش قدرت خود وتضعیف دولت افغانستان با یک اشاره ی سرانگشتی رهبران نوکرمنش جهادی افغانستان را به لاهورفراخواند و به آنها دستور داد تا بعد از برگشت به افغانستان با راه اندازی تظاهرات وسیع برارگ ریاست جمهوری یورش ببرند ودولت را با سقوط مواجه کنند. این اجیران جهادی این دستور را با راه اندازی تظاهراتی در ستودیم ملی ومارشی به استقامت ارگ اجراکردند ، ولی این دسیسه به ثمر نه نشست.
در وضعیتی که جسم وطن از اثرضربات دشمن زخمی وخون چکان بود و به مرهم ضرورت داشت، لطیف پدرام عضوولسی جرگه افغانستان با استفاده از موقف پارلمانی خود مجلسی تدویر واعلام نمود که حزب او موسوم به «کنگره ملی؟» موضوع خط دیورند را برسمیت می شناسد. این سخنرانی لطیف پدرام مثل نمک بر زخم ملت اثر کرد و احساسات مردم افغانستان واز جمله پشتونها را علیه خود برانگیخت.
پدرام با استفاده از جنگ خانمانسوز تحمیلی و حملات سازمان یافته شبکه های تروریستی طالبان و داعش بر نقاط مختلف کشور، خواست تا دل پاکستان ودیگر دشمنان افغانستان را خوشحال کند و زمینه را برای یک جنگ داخلی درشمال کشورمساعد سازد.
خوشبختانه عناصر ملی موجود درولسی جرگه سخنان پدرام را خلاف منافع ومعیارهای حاکمیت ملی وتمامیت ارضی کشور ارزیابی کردند ویکی از وکلا با صراحت گفت که وی را بجرم این موقف وطن فروشانه اش سنگسار خواهد نمود. این عکس العمل ها چنان ترسی در دل لطیف پدرام انداخت که توسط رسانه های وابسته آوازه انداخت که استخبارات هند درهمکاری امنیت ملی در صدد ترور وی اند؟؟؟ حرفی که فقط مصرف داخلی داشت.
لطیف پدرام هنوز برای دفاع از موضعگیری خود با این یا آن تلویزیون مصروف توضیحات بود که حامیان خارجی اش حمله دیگری برقول اردوی ۲۰۹ شاهین در بلخ اجرا کردند تا هم موضعگیری پدرام را در قبال خط دیورند تقویت کرده باشند و هم توجه رسانه ها ومردم را بجای انزجار از لطیف پدرام، بسوی یک فاجعه تروریستی تازه برگردانند.وطن فروشان زیادی از گونه لطیف پدرام درمیان پشتونها وغیر پشتونها یافت میشوند که حلقه غلامی پاکستان را بر گردن خویش افتخار میدانند.
در۲۲ ماه جون ۲۰۱۹ گروهی از سرکردگان جهادی وسیاسی افغانستان به پاکستان رفتند وسوگند وفاداری خود را در لاهور به وزیرخارجۀ پاکستان تجدید کردند. در میان آنها چهره های کریه گلبدین حکمتیار وپیرگیلانی وخلیلی ومحقق وعطانوروحنیف اتمر وپدرام وسیدمنصورنادری درکنار قریشی وزیرخارجه پاکستان جلب توجه میکند که از هر لحاظ قابل نکوهش وشماتت اند ومردم افغانستان باید از این نوکران استخباراتی پاکستان که دست شان به خون مردم بیگناه این وطن آلوده است واز راه وطن فروشی وجنایت وخیانت و فساد واختلاس ودزدی وغصب زمین های دولتی وشخصی ، صاحب ثروت قارونی شده اند حمایت نکنند.
پاکستان دشمن بیرحم وخطرناکی است که در44 سال اخیر از هیچ گونه ظلم وتعدی ودهشت و وحشت درحق مردم افغانستان وبخصوص پشتونهای دو سوی خط دیورند دریغ نورزیده ونمیورزد. باید این دشمن را بدرستی شناخت و مردم افغانستان فریب رهبران تنظیمهای وطنفروش را نخورند که عمر ننگین خود را در خدمت استخبارات پاکستان سپری کرده و بدستور آن کشور از عهد داودخان تا همین حالا کمر به نابودی وطن بسته اند.
به نظرمیرسد که هدف اصلی پاکستان وادارکردن دولت افغانستان برای : به رسمیت شناختن «خط دیورند» - حذف نقش هند از افغانستان- تسلط بر رودخانه های کنر وکابل و بالاخره داشتن نقش کلیدی در مسایل سیاسی- اقتصادی افغانستان.
پایان ۴/۷/ ۲۰۲۱
