محترم حریف معروف
مادرانِ به خاک خفته را بگذارید آرام و مقدس بخوابند!
مادر بزرگ داکتر ناشناس هزاره بود!
مادر کلان سیاسنگ ازبیک بود!
مادر مرحوم غبار و کهزاد…
و بالاخره،
مادر بزرگ من و شما هندو و کنیز بودند!
یعنی چه؟
یعنی این‌که ما، مردم قهرمان! و شهیدپرور!، مادران عزیز و مقدس‌مان را، همان‌هایی که زنده بودند، مانند فرخنده و شایسته به آتش کشیدیم، پستان‌هایشان را بریدیم، و زایمان زنده‌شان را به تماشا نشستیم!
یعنی این‌که مادران زنده‌ی خود را طی قرون متمادی گاه به اعراب تحفه دادیم و گاه در نکاح شرعی در حرمسراها به خدمت گرفتیم.
و بالاخره، همین چند سال پیش، برای معیشت، در خانه‌های امن زیر نام NGO، آنان را به نامردانی که از انسانیت بویی نبرده بودند، فریب دادیم!
و حالا که دیگر مادری زنده و آزاد باقی نمانده است، بیل و کلنگ برداشته‌ایم تا استخوان‌های مادرانِ
بزرگمان را از زیر آوار خاک قرون بیرون کشیم و در لابراتوار ذهن‌های بیمار و آلوده‌ی روشنفکرانه‌مان، به آزمایش DNA قومی و تباری بگیریم و آن را بر صورت یکدیگر بکوبیم!
شرم و ننگ بر شما، ای روشنفکران!
نفرین و لعنت بر شما، بی‌خردانِ مادر‌فروش!
شما، گروهی بی‌وطن و بی‌فرهنگ، واقعاً که لایق نظام و حاکمیت طالبانی هستید!
ای نامردمانِ بی‌وجدان!
مگر فروش مادر،
مگر تبادل مادر،
مگر به بد دادن و سینه بریدن مادران مقدس و زنده‌ی ما کافی نبود که هنوز هم ادامه دارد؟
نمی‌دانم چرا باید تا این حد، ذلیل و پست شویم؟
اصلاً چه تفاوتی دارد که مادر بزرگ من و شما جَت و جولا بود یا از نسل چنگیز و هلاکو؟
مگر شما وجدان و شرف فرزندی دارید؟
زمانی که برای رشد و تعالی معیارهای انسانی و عقلانی، تولید خرد و ساختن زندگی مدرن هیچ تلاشی نمی‌کنیم،
در عوض، شمشیرهای نفرت قومی و زبانی را از نیام بیرون می‌کشیم، و وجود مقدس‌ترین موجود
روی زمین را تکه‌تکه می‌کنیم،
آیا هنوز خود را انسان می‌دانیم؟
من شک دارم!
شک دارم که شما بی‌خردان، از مقدس‌ترین موجود، یعنی مادر، زاده شده باشید!
و بدتر از همه، در پیشاپیش این گله‌ی اوباش،
نه روستاییان ساده‌دل و بی‌سواد ما،
نه هموطن کسبه‌کار و دهقان ما،
بلکه موجوداتی با القاب داکتر و ماستر و مکتبی‌هایی که شوربختانه خواندن و نوشتن را می‌دانند، ایستاده‌اند!
ای هم‌زبان!
ای هموطن!
برای این‌که سخنم طولانی نشود،
این ویدیو را برای شما می‌فرستم تا ببینید و بدانید که
حتی پلنگ‌های قوی‌هیکل و بزرگ، که با شیر سگ (مادر) بزرگ شده‌اند،
عزت و حرمت والاترین موجود روی زمین را می‌دانند،
اما شما، عزیزان من،
خرد و عقل یک چوچه سګ را هم ندارید!