ما را از خیر تان توبه ، دست از شر بردارید.
تحت قیادت استاد عبدالرب رسول سیاف « شورای حراست و ثبات افغانستان» اعلان موجودیت کرد. ترکیب شورا در ذهنم قصه « ورانه به یی کړی، جوړه به یی نکړی» را تداعی کرد.
من تعجب می کنم ، آنهایکه نظام را تا گلو در فساد غرق کردند، دست به چور بیت المال و دارای های عامه زدند، کشور را به جولانگاه تروریزم و حضور استخبارات جهان مبدل کردند، مردم را بی سرنوشت ساختند، سبب ظهور دوباره طالبان شدند، از دست وحشت شان مردم به طالبان پناه بردند ، دروازه های کشور را به روی هر قاتل ، ادم کش و جنایت کار از عرب تا عجم باز کردند، عامل بی ثباتی و نا امنی و چند پارچگی کشور میباشند،نظام را به طرف فروپاشی و بی قانونی کشاندند، دم و حرف از نگرانی از بی سرنوشتی مردم، بی ثباتی کشور، جلوگیری از فروپاشی افغانستان و اصلاحات در نظام میزننند؟
درست این بود که میگفتند:
ما این شورا را به خاطر حراست از ثروت، شهرت، شهوت، مال و دارایی خود، باغ و باغچه و قطر های مرمرین خود، بچ کردن سر و جان خود و فامیل خود از تر س داعش تشکیل داده ایم .
ما این شورا را به خاطر ثبات و هم اهنگی در تعهدات ضد ملی مان ساخته ایم.
ما این شورا را به خاطر فشار بر دولت به منظور گرفتن سهم بیشتر در قدرت ساخته ایم.
ما این شورا را به خاطر افزایش بحران و بی ثباتی بیشتر اوضاع نا بسان کشور تشکیل داده ایم چونکه صلح و ثبات را به نفع خود نمیبینیم.
ما این شورا را به خاطر تهدید نظام با راه ورسم و شیوه دیگر تشکیل داده ایم.
من به این باورم تا زمانیکه نقش، سهم و دست آنها در نظام کوتاه و سبک نشود، گروپ های که درمقابل نظام مسلحانه جنگ می کنند ، نه از جنگ دست خواهند کشید و نه هم تن به مزاکرات و حل سیاسی خواهند داد.