متن سخنرانی محمد اشرف غنی در چهارمین اجلاس وزرای کشور های قلب آسیا 

بسم الله الرحمن الرحیم

جلالتمآب آقای لي، صدراعظم جمهوری مردم چین ،

وزرای محترم خارجه کشورهای دوست و رؤسای محترم هیأت ها،

خانم ها و آقایان،

جای مسرت است که بار دیگر در شهر بیجینگ حضور دارم، شهریکه در آن روند جهانی شدن از مرحله سوم به مرحله چهارم در حال انتقال است و جائیکه امیدواریم در آن مردمان همه قاره ها  در این جهان با هم وابسته به سهمداران و همکاران همدیگر مبدل شوند.  سفر حماسه آفرین آسیای شرقی از جنگ و فقر به سوی ثبات و رفاه، میتواند درس های را برای ما به منظور فایق آمدن بر گذشته بیاموزد.

دوست عزیزم رئیس جمهور ترکیه آقای اردوغان پروسه استانبول را در زمان صدارت خویش آغاز کرد.  ما با کمال امتنان از تلاش های ایشان در رهبری این پروسه تشکر کرده و از حمایت قاطع شخص ایشان منحیث رئیس جمهور جدید و حکومت ترکیه در راستای صلح و ثبات ، سپاسگزاریم.  همچنان از رهبری آقای نظربایوف رئیس جمهور و حکومت قزاقستان بخاطر میزبانی اجلاس قبلی این پروسه، ابراز تشکر می کنیم.

کشور های ترکیه و قزاقستان نشان دادند که  داشتن دیدگاه روشن و رهبری توانا میتواند کشور های آسیای غربی و آسیای مرکزی را به چهارراه همکاری، بسترمناسبات مردمی، تقاطع افکار و مراکز انتقال اموال تجارتی و ایجاد شبکه های ارتباطی، مبدل سازد.

آسیای غربی که آنرا شرق میانه نیز می گویند، بار دیگر شکار منازعات شده است. دامنه آتش این جنگ طولانی در آسیا که گاه شعله ور و گاه خاموش می شود، وارد یک مرحله نوینی از ویرانگری شده است.  همانگونه که پایداری نظام بین الملل وابسته به پابندی دولت ها به حقوق و تکالیف ایشان است، به همین ترتیب ناکامی سیاست در چند دولت میتواند بر تمامی نظام دولتی اثر منفی بگذارد. دولت های ناکام یا ضعیف به نوبه خود زمینه را برای پرورش سیاست های ناکارا و شبکه های جنایتکار مساعد می سازند. آمیزش سیاست های مخرب و جنایت که چهره زشتی از روند جهانی شدن را به نمایش می گذارد ، به این شبکه ها سرعت و انعطاف بیشتر می بخشد و ظرفیت مقابله  سازمان ها را با سلسله مراتب آنان به چالش می کشند. یقیناً،  راه حل برای این معضل از یک سو در پاسخگویی جمعی و منسجم نظام دولتی در برابر تهدیداتی که از سوی عناصر غیردولتی بوجود آمده اند، نهفته است و از جانب دیگر دولت ها باید از هر گونه حمایت از این عناصر که هدف شان تنها تخریب دولت هاست  خود داری کنند.

بمثابه نخستین کشوری که در سال ۱۹۷۸ به دایره خبیثهء جنگ گیر افتاده ایم، ما مردم افغانستان و حکومت وحدت ملی مصمم هستیم تا نخستین کشوری باشیم که دایره نجیبهء صلح، رفاه و ثبات را  از طریق تحکیم پروسه دموکراتیک ،چنانکه در قانون اساسی ما تسجیل یافته است، آغازگر شویم.  در حالیکه با چهار گذار حساس و همزمان مواجه هستیم، تعهد ما این است که دهه پیشرو را به مرحله تحول پایدار برای مردم مان با تبدیل کردن مجدد کشور ما به چهارراه آسیا  و احیای مجدد راه باستانی ابرایشم، چنانکه آقای صدراعظم لی به آن اشاره کرد، مبدل سازیم.

  روند انتقال سیاسی ما به خوبی جریان دارد.  با اجتناب از این ذهنیت که برنده انتخابات باید صاحب همه امتیازات باشد و چون این ذهنیت بلاخره منتج به سیاست حذف میگردید، ما حکومت وحدت ملی را ایجاد کردیم تا به مشارکت تاریخی همه شهروندان افغان در انتخاباتی که منجر به انتقال اقتدار سیاسی برای نخستین بار از یک رئیس جمهور منتخب به رئیس جمهور دیگر از طریق اراده مستقیم مردم گردید، حرمت گذاریم. همکارم، آقای داکتر عبدالله، مردم، سایر نخبه گان سیاسی و من از رئیس جمهور کرزی بخاطر نقش اش در مساعد ساختن و تسهیل زمینه انتقال سیاسی تشکر می کنیم.  کار ما در این زمینه تازه آغاز شده است و مصمم هستیم تا همه بازیگران سیاسی را وارد دایره مشروع سیاست کرده و به نظریهء حکومت های موازی نقطه پایان گذاریم. صلح مقدم ترین اولویت ماست. ما از مخالفین سیاسی خود بخصوص طالبان دعوت میکنیم تا با گفتمان بین الافغانی یکجا شوند و از همه همکاران بین المللی افغانستان میخواهیم تا ازپروسه صلح به رهبری و مالکیت افغانها حمایت کنند.  ما به هیچ گروهی اجازه نخواهیم داد که برای تحقق افکار و باور های باطل خویش از کشور ما بمثابه میدان جنگ یا محل راه اندازی حملات علیه نظام بین الملل استفاده نمایند.

در جریان این یک ماه پس از مراسم تحلیف، اراده ما برای اصلاحات به همه واضح شده است و بدون هیچ گونه شک و تردیدی، ما به وعده های مان در برابر شهروندان افغان به عنوان صاحبان اصلی اقتدار عمل خواهیم کرد. ما در برابر فساد، سیاست حذف و بی عدالتی، تصمیم قاطع داریم  و آماده هستیم که اختلافات سیاسی را از طریق راهکارهای سیاسی حل و فصل کنیم.

تلاش ما برای صلح در واقع بیانگر همان قدرتی است که ناشی میشود از آرزوی شهروندان و قوای مسلح داوطلب مان که در برابر انجام وجیبه میهنی شان برای حراست و دفاع از مادروطن، متعهد اند. به تاریخ 31 دسامبر سال جاری میلادی، طبق برنامه قبلی، نقش محاربوی قوای بین المللی در افغانستان پایان می یابد و نیروهای ملی دفاعی و امنیتی افغان مسوولیت کامل امنیت کشور شان را بدوش خواهند گرفت.

اجازه دهید تا با استفاده از این فرصت  به  قربانی های تمامی کشور های همکار که شامل ناتو و آیساف هستند، بخصوص زنان و مردان شجاع که در کنار همکاران افغان شان، جان های شان را فدا کرده اند، ادای احترام و قدردانی کنم .

اجازه دهید تا از رئیس جمهور اوباما و سایر رهبران کشور های سهیم در ماموریت موسوم به حمایت قاطع ناتو بخاطر تاکید مجدد بر تعهداتی که در نشست های لیزبن و شیکاگو در راستای حمایت از قوای ملی دفاعی و امنیتی افغان طی دهه تحول (۲۰۱۴ الی ۲۰۲۴) کرده اند، تشکر کنم.  منحیث سرقوماندان اعلی قوای مسلح کشور، من مصمم هستم تا پیوند عمیق اعتماد و باور را میان شهروندان، قوای امنیتی و دولت افغانستان تقویت کنم.  برای اینکه بار سنگین این مسوولیت بزرگ تنها برشانه های فرزندان شجاع امنیتی کشور نباشد، ما متعهد هستیم که اصلاحات همه جانبه را در نهاد های عدلی و قضایی، حکومتداری، اقتصادی و فرهنگی کشور عملی سازیم.

روند انتقال اقتصادی ما چالش های بزرگی را به همراه دارد.  ما اداره امور را زمانی بدوش گرفته ایم که خزانه ملی  کشور با کاهش جدی در جمع آوری عواید پیش بینی شده مواجه بوده که در نتیجه آن،  ما با کسرقابل ملاحظه بودجه مواجه شده ایم. بدتر از آن اینکه  در گذشته ما یک دیدگاه اقتصادی نداشته ایم تا بر مبنای آن با مظاهر جرمی ، غیرقانونی و غیررسمی اقتصاد کشور مقابله میکردیم.  به منظور رفع موانع و ایجاد بنیاد پایدار مالی مورد نیاز یک دولت کارا، ما مصمم هستیم تا نظام اقتصادی ایرا به وجود آوریم که زمینه را بگونه ای مساعد بسازد که موقعیت، آب ها، اراضی و منابع منرالی، ظرفیت های تشبثی مردم ما و مبالغ هنگفت پول را که از سوی افراد، خانواده ها و شرکت ها در کشور ما جمع آوری شده، با سیستمی مدغم گردد که بتواند ثروت مشروع تولید کرده و موجب خدمات عالی برای مردم ما گردد. گفتگو جدی ما با سکتور خصوصی و تلاش های ما درامر تطبیق اصلاحات در نهاد های جمع آوری عواید و قوای امنیتی کشور باید موجب اعتماد شرکت های افغانی و بین المللی مبنی بر این شود که شرایط در افغانستان برای تجارت به طور واقعی مساعد است.  

ما از جامعه بین المللی خواهان صدقه نیستیم.  ما میدانیم و مصمم هستیم تا نخست از خود شروع کرده و آنچه که لازم است انجام دهیم، اما از تعهد رئیس جمهور چین آقای شی و صدراعظم آن کشور آقای لی بخاطر کمک شان با افغانستان نهایت قدردانی میکنم و امیدواریم که مانند کشور چین، سایر کشور ها نیز مساعدت های شان را با تلاش های اصلاحی ما هماهنگ ساخته و از ما در زمینه حمایت کنند.

جوانان، زنان و فقرا، سه اکثریت بزرگ را در کشورما  تشکیل میدهند که تا حال منحیث اقلیت های اقتصادی و سیاسی نقش داشته اند. در حالیکه انتخابات به مفکوره اکثریت خاموش نقطه پایان گذاشت، چهارمین و مهمترین گذار ما تغییر فرهنگ دولتی و تقویت رابطه میان شهروند به عنوان اصل و دولت به عنوان فرع یا نماینده است. بناً توانمند سازی جوانان، زنان و فقرا عامل کلیدی برای اعتبار و استمرار اصلاحات، ثبات و هماهنگی اجتماعی محسوب می شود.  خوشبختانه، چنانکه در ورزش از خود شایستگی تبارز دادند، جوانان ما این را نیز نشان دادند که ما میتوانیم آرزوی رسیدن به عالی ترین معیارها را داشته باشیم و نیز میتوانیم به آن نایل شویم.  همین امر مصداق انرژی زنان و وقار فقرای ما نیز می باشد که همیشه شغل صادقانه را بر صدقه ترجیح می دهند.  در واقع، ما به ماهی نه بلکه به آموختن مهارت ماهی گیری نیاز داریم.

خانم ها و آقایان،

از دید جغرافیائی، افغانستان در قلب آسیا قرار گرفته و تاریخ، این سرزمین را به نقطه اصلی تقاطع میان قدرت ها و افکار رقیب، مبدل ساخته است. بنابرین سیاست خارجی برای ما بطور ذاتی با سیاست داخلی پیوند دارد. با درک اینکه ما در محل تقاطع پنج حلقه روابط بین الملل قرار داریم، بناً هدف ما باید ایجاد بستر مساعد برای همکاری بین این دولت ها، سازمان ها، قدرت ها و شبکه ها باشد.

در سیاست خارجی ما، شش کشور همسایه ما ،نخستین حلقه بشمار میروند. جهان اسلام دومین حلقه محسوب می شود.  امریکای شمالی، اروپا، جاپان، آسترالیا و کشور های عضو ناتو و آیساف، سومین حلقه به شمار میروند.  آسیا که در حال مبدل شدن به اقتصاد قاره ای است، چهارمین حلقه محسوب می شود  و سازمان های بین المللی انکشافی، سازمان ملل متحد، شرکت های چندین ملیتی، جامعه مدنی بین الملل و سایر سازمان های غیرحکومتی ، پنجمین حلقه به شمار میروند.

چون این پیچیده گی زاده تاریخ است، بنابرین ما هیچ راه دیگری جز اینکه آنرا درک کنیم، نداریم و باید آنرا بگونهء اصولی اما عملگرایانه رهبری و مدیریت کنیم.  بخاطر کوتاهی وقت، در این خصوص برخی از اصول رهنمودی را بیان می کنم:

۱-  با  باور راسخ به منافع همکاری ها میان دولت ها، شرکت ها و سازمان های بین المللی و شبکه ها، ما قصد داریم تا بستر مساعد را برای همکاری میان حکومات و سازمان ها در پنج حلقه مطروحه فراهم سازیم.  

۲- ما توان ایجاد همکاری میان چین و ایالات متحده امریکا را داریم. همکاری میان سازمان ناتو و آیساف یکی از این گونه نمونه هاست. همچنان این امر در ابتکار میان چین و آسیای جنوبی که مشترکاً آنرا روی دست خواهیم گرفت، صدق میکند.  دیدگاه ما برای دهه تحول و برنامه عمل برای تطبیق آن در حال ترتیب است که رهبری و مالکیت آن را ما افغانها  خود بدوش داریم.  گفتگوهای ما با همکاران مان بر مبنای گفتگو های سازنده و احترام متقابل استوار بوده و در  زمینه ،  از بازی ملامت ساختن دیگران خودداری صورت خواهد گرفت.

۳- ما ، برنامه جامع اصلاحی را بمنظور ایجاد نهاد های حسابده به مردم و به هدف ایجاد یک دولت که حقوق و مکلفیت های خویش را ادا می کند، طرح ریزی و تطبیق خواهیم کرد. از همکاران بین المللی افغانستان میخواهیم تا مساعدت ها و حمایت شان را بیشتر مشروط به نتایج و موثریت کمک ها بسازند و نه بر نظریات مانند بهترین شیوه های تطبیق پروسه های آزمایش ناشده.  تجارب نشان داده است که حمایت از بودجه مهمترین روش برای تخلیق روند های اصلاحی و ایجاد پیوند میان شهروندان و دولت است. ما خواهان ایجاد یک سیستم بهتر حسابدهی هستیم که اراده تطبیق آنرا نیز داریم.

۴- ما هرگز به کسی اجازه نخواهیم داد  تا از قلمرو ما علیه دولت یا سازمان مشروع دیگر استفاده کند و در عوض، از دیگران نیز عین توقع را داریم.  

۵- ما به سیاست خارجی خود بمثابهء مجموعه از روابط می نگریم که گستردگی و حدود آن بستگی دارد به اعتماد متقابل و احترام به حق ما به عنوان یک کشور دارای حاکمیت که تصامیم خود را مطابق منافع ملی و با درنظرداشت منافع منطقه و جهان اتخاذ میکند.

۶- ما مصمم هستیم که پروسه صلح افغانستان را از طریق گفتگوهای بین الافغانی رهبری کرده و مالکیت آنرا در اختیار داشته باشیم.  از کشور های همسایه و همکاران بین المللی خود میخواهیم تا ما را در این پروسهء حساس کمک کنند، آن هم بگونهء که با صداقت و صراحت برای ما بگویند که آیا ظرفیت و اراده همکاری با ما را در این زمینه دارند ویا خیر.

۷- ما تلاش های خویش را براساس میزان موفقیت ما در راستای تحقق چهار روند گذار همزمان، سنجش و ارزیابی خواهیم کرد.  همچنان از همکاران خویش میخواهیم تا با ما در گفتگو و عمل همگام  شوند.

خانم ها و آقایان،

حضور من منحیث رئیس جمهور منتخب کشورم درهیچ یک اجلاس دیگرنمی تواند فرخنده تر از حضور در اجلاس پروسه قلب آسیا در شهر بیجینگ باشد. میخواهم از رئیس جمهور چین آقای شی، صدراعظم چین آقای لی و حکومت جمهوری مردم چین بخاطر دعوت شان از بنده منحیث مهمان دولتی این ملت بزرگ تشکر کنم و همچنان به پاس اینکه برایم افتخار دادند تا این اجلاس مهم را افتتاح نمایم، از  آنها سپاسگزارم.  اجازه دهید تا  با اظهار سپاس از حزب مردم، حکومت و ملت چین بخاطر مهمان نوازی گرم شان و نیز بخاطر میزبانی آنان از چهارمین اجلاس وزرای خارجه پروسه قلب آسیا، به سخنان ام پایان دهم و  همچنان از رهبری عالی  آنان  در پیشبرد ریاست مشترک چهارمین اجلاس وزرای خارجه پروسه قلب آسیا از زمان نشست قبلی آن در شهر آلماتی قزاقستان تا اکنون، قدردانی می کنم.

ما بر همکاری فعال جمهوری مردم چین در راستای گسترش  صلح، رفاه و ثبات در افغانستان و تمامی منطقه حساب می کنیم. ما افغانها از توجه و حمایت کشور چین سپاسگزاریم و مشتاقانه در انتظار نتایج آن هستیم.

ما مصمم هستیم تا تاریخ را پشت سر گذاریم و برای نیل به این هدف، یگانه چیزیکه به آن نیاز داریم، کمک شماست.

تشکر!