بحث روز
موضعگیری روسیه در مورد طالبان و سخنان پوتین درین مورد، بحث داغ مطبوعات شده است . برخی تحلیلگران در فضای مجازی ازین موضعگیری متعجب اند و برخی اظهار تشویش میکنند .تعجب و تشویش در مورد منافع یک کشور بخصوص قدرتمندان جهان جایی را نمی گیرد زیرا منافع یک کشور منجمله روسیه در مناسبات با کشورها؛ تابع منافع ملی شان‌میباشد .
اتحاد جماهیر شوروی که در ان زمان سیاستش را در چوکات فکری و ایدیولوژیک مربوطه رونمایی میکرد در روابط با افغانستان ازین قاعده مستثنا بود ، با حصول استقلال اولین کشوری بود که استقلال افغانستان را برسمیت شناخت و مناسبات نیک با دولت امانی برقرار نمود . با شکست دولت امانی و ده سال دور روشنگری انوقت حکومت شورشیان و راهگیران حبیب الله کلکانی را برسمیت شناخت و یگانه کشوری بود که دیپلمات هایش را از افغانستان بیرون نکرد ، با امدن نادرخان باز پیشقدم شناسایی و مناسبات با ان دولت استبدادی گردید و برای حفظ سرحداتش معاهده ۲۴ جولای سال ۱۹۳۱ را با جانب افغانی امضاء کرد و از مناسبات با دولت نادر شاهی نفع برد ، جانب افغانی شورشیان ابراهیم بیگ را سرکوب و تشوشات دولت شوروی را از ناحیه جمهوری های سوسیالستی اسیای میانه مرفوع ساخت. به همین ترتیب با سلطنت ظاهر شاهی از طریق توسعه کمکهای اقتصادی ، سیاسی و نظامی در زمان شدت جنگ سرد مناسبات بسیار نزدیک برقرار کرد ، افغانستان عضو پیمانهای نظامی سنتو و سیتو نشد و حلقه محاصره شوروی نا تکمیل ماند، با تغیر رژیم شاهی به جمهوری اولین کشور بود که رژیم جمهوری را برسمیت شناخت . با بر سر اقتداری نیروی چپ بازهم پیشگامی برسمیت شناسی را داشت و ۱۴ سال ازان تا سرحد پیاده ساختن عساکرش حمایت نمود اما همین نیروی برسر اقتدار مورد حمایت را با جمعیت اسلامی برهان الدین ربانی معاوضه کرد و پیش از رسیدن مجاهدین به کابل هیئت جمعیت اسلامی برهبری برهان الدین ربانی را به ماسکو دعوت کرد و عهد و پیمان ها و اطمینان دهی های لفظی بهمدیگر دادند ، با وجود دولت حاکم مورد حمایت ۱۴ ساله اش در افغانستان تحت زعامت دکتور نجیب الله ، گرباچف رئیس جمهور اتحاد شوروی صبغته الله مجددی را که در پشاور بود رئیس جمهور افغانستان خطاب کرد . با حضور قوتهای ناتو و امریکا در افغانستان تلاشهای فدراتیف روسیه در مورد سهمگیری در امور افغانستان بی نتیجه بود ، مارشال فهیم‌وزیر دفاع به ماسکو دعوت شد اما جای پایی برای روسها گشوده نشد .
جای تعجب و تشویش نیست که روسیه همچون اتحاد جماهیر شوروی گذشته برای حفظ منافعش در هم سرحدی کشور های عضو شانگهای و در رقابت با جهان غرب در رآس امریکا پیشتاز برخی ابتکارات طبق منافعش از جمله بیرون کردن نامهای افراد امارت از لست تروریستان شده و راهگشای برسمیت شناسایی گردد .
اگر نزد شوروی ها ترقیخواهان و ازادی دوستان افغان اهمیت میداشت با حکومت نه ماهه حبیب الله کلکانی مناسبات دیلماتیک را حفظ نمیکرد ، حکومت برسر اقتدار مورد حمایت استراتژیک ۱۴ ساله چپی متمایل به ماسکو را با گروهی از شورشیان ویرانگر تعویض نمیکرد . حالا که وضع جهان در استانه برخی دگرگونی ها است نه تشویش و نه تعجب مانع حرکت روسیه بسوی مناسبات با امارت نمیشود ، منافع اش را بالا تر از گل روی هرکس دیگر میداند .