سه سالگی ورود طالبان به شهر کابل

امروز ۲۴ ماه اسد روز شکست حکومت فاسد ، فرار عاملین فساد و دست نشاندگان به شمول اشرف غنی رئیس جمهور وقت و ورود طالبان به شهر کابل است .

برای برگزاری این روز شهر کابل آذین بندی شده ‌ دروازه های دولتی در مسیر جاده ها برپا گردیده ، بیرق های امارت کوچه به کوچه و محل بمحل آویخته شده است در بعضی جاها بیرق سه رنگ سیاه و سفید و سبز با یک مثلث سرخرنگ در سمت چپ بیرق نیز نصب گردیده است که شاید بیرق آینده باشد . شعارهای آزادی در هر جا بنظر می‌خورد، بلند گوهای نصب شده بر موترها با صداهای مهیب خواندن های دستجمعی در شهر غوغا برپا کرده است ، تبریکیه ها و شکرانگی ها بر تکه های سفید بر فراز دوکانها، بر دیوار ها ، روی دروازه های دولتی یکی بالای دیگر نصب شده است ، روز گذشته اوراق تبریکیه از فضا توسط هلیکوپتر بر قسمت های شهر پخش،گردید .

اما این همه تبریکیه ها و شعار به آدرس چه کسانی است؟

--- برای نیم نفوس کشور ( زنان ) که حق کار ، حق رفتن به تفریگاه ها، و حتی حق استحمام و نظافت در حمام های زنانه از ایشان گرفته شده است .

-- برای دو ملیون دختریه از حق تحصیل و تعلیم محروم ساخته شده اند .

-- برای سه ملیون مهاجریکه طی سه سال حاکمیت جدید گروه گروه به شمول اطفال و جوانان و کهن سالان زن و مرد ترک وطن کرده اند . از پاکستان جبرآ آخر اج شده و از رویه بد و غیر انسانی پولیس آن فغان شان بلند است .در ایران با ظالمانه ترین و اهانت آمیز ترین برخوردها مواجه اند استخوان گردن شان را می شکنند و می‌کشند.

--- برای سیل بیکاران و گرسنگان اعم از تحصیلکردگان و جوانان فاقد تحصیل .

--- برای ۴۰۰ هزار مامورین تقاعدی که سه سال است حق شان خورده شده و در سخت ترین شرایط دوران حیات با با سخت ترین حالت زندگی می‌کنند. ؟

رهایی از چنگ نیروی وحشی و خونریز آمریکا و متحدین ان نعمت است . آنها رفتند و کشور آزاد گردید اما این دگرگونی برای ملت چه به بار آورد؟

قبول که برخی اقدامات صورت گرفته است ، دست دزدان و لنده غران از یخن مردم دور شده جزایر فاسد قدرت وجود ندارد ، امنیت سرتاسری تامین است و مردم احساس مصونیت فزیکی می‌کنند. سه ملیون معتاد مواد مخدر دیگر از کنار د ریا اها و گوشه های چاده جمع اوری،شده آند..

اما تامین امنیت روانی مردم ، کار و تامین معیشت ، صلاحیت طرز زندگی شخصی و خانوادگی ، تعلیم و تحصیلات عالی ، دیدن و لذت بردن از زیبایی های طبیعی وطن و دهها نعمت دیگر زندگی نیز جزء حقوق مردم است که متاسفانه برای نصف نفوس جامعه محدود گردیده است و مردم از لحاظ روانی بخصوص بی سرنوشتی دختران شان با دلهره و تشویش مواجه اند و هرکه بتواند راه ترک وطن را پیش میگیرد، آن هم به امید تحصیل و تعلیم دختران شان .

آزادی که بهروزی مجموعی ملت را در پی نداشته ، نجات از چنگ اشغال و گیر افتادن در قیود زندگی جمعی و شخصی را در قبال داشته باشد نمی‌تواند کامل باشد .