ترجمه و تخلیص: نور محمد غفوری
غرب در افغانستان تسلیم شد
ترجمه و تخلیص: نور محمد غفوری
غرب در افغانستان تسلیم شد و در آخر به آلمان نیز چاره ای دیگری باقی نماند!
هفته نامۀ معتبر (زمان Die Zeit) جرمنی بتاریخ 6 جولای 2021 مقاله تئو سومر Theo Sommer را به نشر رسانده که در آن ذکر گردیده که «غرب در افغانستان تسلیم شد و بالآخره برای آلمان هم چارۀ دیگری نماند. ... پس از تقریباً 20 سال ، غرب به رهبری ایالات متحده تسلیم شده است. بر اساس اصل "با هم در ، با هم بیرون" ، به آلمان فقط یک راه ماند، تا با تسلیم همراه شود. چارۀ دیگری نداشت. ... بازگشت بدون هیچ آواز و صدایی یا تشکر انجام شد.» رئیس جمهور، صدراعظم، وزیران فدرال و مقامات معتبر جرمنی از سربازان برگشته استقبال به عمل نیاورد، مدال و نشانی توزیع نه شد و حتی تشکری از ایشان صورت نگرفت.
در مقاله ذکر گردیده است که (جنگ افغانستان به فجیعترین شکل به پایان رسید) و اگر فکرشود که نیروهای بین المللی ماموریت خویش را انجام داده است، اشتباه بزرگ و گمراه کننده است. جنگیکه برنده آن نباشد، باخته است. «پس از تقریباً 20 سال، غرب به رهبری ایالات متحده تسلیم شده است.»
نویسنده یاد آور شده است که در جنگ افغانستان بیشتر از 160،000 سرباز آلمانی، که اغلب در چندین مورد در هندوکش، چهار تا شش ماه خدمت می کردند، سهم گرفته، 59 نفر جان خود را از دست دادند، چندین هزار نفر برای همیشه ضربه دیده و مأموریت افغانستان تأثیر عمیقی بر سربازان و سایر مأمورین بجا گذاشته است.
در مقاله همچنان برخورد دولت آلمان با ترجمانان و همکاران افغانی شان مورد انتقاد قرار گرفته که تا هنوز صرف 350 نفر آن چانس ورود به آلمان را بدست آورده و سایرین به نسبت بیروکراسی دولت آلمان تا هنوز منتظر اند و در ترس از طالبان در افغانستان زندگی میکنند.
در بخش از مقاله ذکرگردیده است که عدم موفقیت در افغانستان سه سوال مهم را ایجاد می کند:
اول ، آیا حمایت واقع بینانه ای از افغانستان وجود دارد که بتواند از جنگ داخلی در کشور و پیروزی طالبان جلوگیری کند؟ پس از عقب نشینی شوروی از جنگ ده ساله خود در افغانستان در سال 1989، رژیم نجیب الله که تحت حمایت مسکو قرار داشت، نتوانست برای چهار سال مقاومت کند. آیا تاریخ برای غرب هم تکرار می شود؟
دوم: چه درسهای عبرت را از فاجعۀ افغانستان برای ماموریت نظامی ما در جمهوری مالی میتوان آموخت؟ آن را قطع میکنیم، زیرا که همینطور نا امید کننده است؟ و یا حمایت از رژیم فاسد نظامی را بخاطر ایجاد دیوار برای امواج مهاجرت ادامه میدهیم؟
سوم: تلاش مداوم برانگیخته ما برای به عهده گرفتن مسئولیت سیاسی جهانی با توجه به توانایی های ناچیز نظامی و تجربه هوشیارانه ملت سازی (nation building) در افغانستان ، چقدر واقع بینانه است؟
مقالۀ متذکره نقاط نظرهای دلچسپ دیگری هم دارد که مطالعۀ ان برای دوستانیکه لسان جرمنی را میداند، مفید است. باید یاد آور شد که اکنون موج از پیشنهادات در آلمان وجود دارد که می خواهند از عساکر برگشتۀ آلمانی از افغانستان استقبال و تمجید صورت گیرد.
لینک مقالۀ اصلی :
https://www.zeit.de/.../afghanistan-bundeswehr...