حملهٔ روسیه بر اکرائین و تبعات آن در روابط بین المللی

هلند، مارچ ۲۰۲۲

جنگ در هر حالت اش پدیدهٔ منفورضد انسانی است ونه تنها حیات انسانها را نشانه میگیرد بلکه این پدیدهٔ منفورداشته های مادی، معنوی، فرهنگی، عواطف و روان جامعه را نشانه گرفته نه تنها در جریان جنگ این داشته های مادی ومعنوی نابود میگردند بلکه سالهای بسیارِ بعدِ جنگ نیز بازماندگان جنگ این صدمات را در جوامع با خود حمل میکنند. هرچه را بشر درشرایط صلح بدست آورده باشد جنگ آنرا نابود میکند. جنگ در هیچ مقطعی از تاریخ بشر راه حل معضلات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و نظامی نبوده بلکه این معضلات پیوسته بعد از جنگ بمراتب بیشتر از پیش دامنگیر مردم بوده و کفارهٔ همهٔ این مصایب را مردم میپردازند. گرچه برای جنگ ها از نظر ماکیاولی، هابز و دیگران تعاریفی ارائه میکنند تا به این پدیدهٔ خبیث ضد انسانی مشروعیت بدهند، اما هر چه باشد جنگ یعنی ریختاندن خون انسان ها و نابودی انسانیت است.

قابل ذکر پنداشته میشود که پیشینهٔ حملهٔ نیرو های مسلح روسی به اکرائین که روزپنچشنبه مؤرخ ۲۴ فبوری سالروان با بیانیهٔ صبحگاهی ولادیمیر پوتین رئیس جمهور فدراتیف روسیه مبنی بر “حمایت از مردمی که مدت هشت سال مورد نسل کشی و قلدری نیونازیستان و فاشیستان قرارداشتند” صورت گرفت برمیگردد به خروج یک جانبهٔ امریکا از معاهدهٔ منع استقرار راکت های میان برد و کوتاه برد در اروپا “INF” و معاهدات مشابه چون آسمان های باز، معاهدهٔ بین المللی تجارت سلاح های متعارف درمیان کشور های اقیانوس آرام واروپا در زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ که همه مطمئن ترین ضمانت های بین المللی برای امنیت اروپا و جهان محسوب میگردیدند. زیرا این معاهدات تا آندم بیشترین تنش های شرق و غرب را مهار کرده و مسابقات تسلیحاتی را به حد اقل رسانیده بود. ایالات متحدهٔ امریکا و متحدین اروپایی اش که بیشتر دنباله روان اروپایی اش میباشند خلاف تمام معاهدات معتبر بین المللی، مذاکرات سرنوشت ساز و توافقات که پایان دهی جنگ سرد  را به بشریت بشارت میدادعمل کرده وتحت دکتورین جهان یک قطبی در برابر تمام کشورهای مستقل جهان التیماتوم اطاعت کورکورانه و یا تحریم ونابودی را چون یوگوسلاویا، افغانستان،عراق، سوریه، لیبیا، سودان، سومالی، یمن، وینزویلا، ایران و ده ها کشورجهان اعمال کردند. اکرائین از دیدگاه جیو پولیتیک و اقتصادی هم برای غرب از اهمیت فوق العاده برخوردار است و هم برای روسیه منطقهٔ مهم منافع حیاتی پنداشته میشود. چنانچه هنری کسینجروزیر خارجهٔ و مشاور شورای امنیت وقت ایالات متحدهٔ امریکا (۱۹۶۹ – ۱۹۷۷)طی مقالهٔ در سال ۲۰۱۴ در قبال اکرائین در روز نامه واشنگتن پست چنین تصریح کرد:

“غرب هم باید دریابد که اوکراین برای روسیه هرگز یک کشور خارجی نیست. تاریخ روسیه به نام «کیف – روسیه» آغاز شد و مذهب از اوکراین به روسیه راه یافت. اوکراین قرن ها بخشی از روسیه محسوب می شد، و تاریخ روسیه و اوکراین پیشتر از آن به هم گره خورده بود. برخی از مهمترین جنگ ها برای آزادی روسیه – که با نبرد پولتاوا در سال ۱۷۰۹ آغاز شد – در خاک اوکراین به وقوع پیوست. «ناوگان دریای سیاه»، ابزار اعمال قدرت روسیه در دریای مدیترانه، از طریق اجاره بلندمدت در بندر سواستوپل در شبه جزیره کریمه مستقر شده است. حتی مخالفان سرسخت دولت اتحاد شوروی سابق همچون السکاندر سولژنیتسین و ژوزف برادسکی تأکید داشتند که اوکراین بخش جدایی ناپذیر تاریخ روسیه و البته کشور روسیه است.اتحادیه اروپا باید دریابد که دیوانسالاری تأخیرآمیز و پیروی استراتژی از سیاست های داخلی در مذاکره برسر پیوستن اوکراین به اروپا موجب شد که مذاکرات به بن بست بیانجامد. سیاست خارجی هنر تبیین اولویت هاست.”

در قبال تمرد ایالات متحدهٔ امریکا و کشور های متحد غربی اش چون آلمان، فرانسه و انگلیس از تعهدات پذیرفته شدهٔ شان رولان دیوما وزیر خارجهٔ سابق فرانسه در زمان فرانسوا میتران بتاریخ دوم مارچ سال روان طی مصاحبهٔ با رادیو جنوب فرانسه”SUD RADIO” بصراحت چنین بیان داشت:

“دراجلاس بسیار سرنوشت ساز وحدت دو آلمان و ختم جنگ سرد میان شرق و غرب و برگشت به فضای صلح و امنیت جهانی در حضورداشت میخایل گرباچف رهبر اتحادشوروی، جورج بوش (پدر)رئیس جمهور ایالات متحدهٔ امریکا، فرانسوا میتران رئیس جمهور فرانسه، مارگریت تاچر صدراعظم انگلیس، هلموت کُهل صدراعظم آلمان غربی، خاویر پریز دیکوئیار سرمنشی سازمان ملل متحد و ادوارد شواردنازی و جیمز بیکر وزرای خارجه اتحادشوروی و ایالات متحدهٔ امریکا دو مسئله مورد توافق معتبر رهبران جهان قرار گرفت:

-  به مثابه ضمانت از صلح، همه نمادها و بنیادهای یادگاری پیروزی ارتش شوروی بر فاشیزم هیتلری، به مثابه وظیفه دولت آلمان حفظ ونگهداری شود.

- ناتو به کشورهای سابق متحد شوروی هرگزتوسعه پیدانکند.”

رولان دیوما در این مصاحبه منحیث شاهد مجلس گفت همه رهبران جهان و وزرای خارجه حاضر در جلسه به اتفاق این دو شرط را پذیرفتند.

اما با وصف این واقعیت تاریخی و انکار نا پذیر از سال ۱۹۹۹ ببعد پیمان ناتو خود را تا سرحدات فدراتیف روسیه توسعه داده و امنیت این کشور را در معرض خطر جدی قرار دادند که پیوستن اکرائین به ناتوبمثابه تجاوز مستقیم به قلمرو روسیه پنداشته میشود.

همچنان سارا واگن کنشت رهبر چپگرای آلمانی در برنامه ویدیویی خویش بنام (بررسی هفته با وگن کنشت) بیان داشت:  این اولین تجربه تاریخ نیست. تسلیحات مزید بین شرق و غرب در دهه ۱۹۸۰ را گورباچف رئیس جمهور سابق روسیه هشدار داد. گورباچف بخاطر صلح و همزیستی مسالمت آمیز بخش بزرگی از حوزه نفوذ روسیه را رها کرد – و در ازای این بذل و بخشش از طرف غرب به او عده داده شد که گسترش ناتو به شرق متوقف خواهد شد. اما این نه تنها نشد بلکه من شخصاً از یک «مارپیچ، تشدید درگیری ها» خواه ناخواسته و قریب الوقوع بین ناتو و روسیه می ترسم.
در پایان، واگن کنشت از همه طرف‌های درگیر خواست به میز مذاکره بازگردند. در غیر این صورت تشدید تنش نظامی بیشتر در اروپا در بی شک به سراغ «ما» نیز خواهد آمد.

امریکا در سال ۱۹۹۷ یکبار دیگربه روسیه تضمین داد که پیمان ناتو به سمت شرق گسترش پیدا نمیکند اما از آنزمان تا کنون ۱۴ کشور اروپای شرقی که در زمان اتحادشوروی و جنگ سرد عضوء بلاک وارسا بودند به عضویت ناتو پذیرفته شدند. و مهمتر از همه که دراجلاس چهارم اپریل سال ۲۰۰۸ ناتو در بخارست جورج بوش پسر رسماً خواستار جدی پذیرش گرجستان و اکرائین در پیمان ناتو گردید و طرحی را ارائه داد که همه کشور ها در مخالفت با روسیه عضوء پیمان ناتو گردند. ایالات متحدهٔ امریکا خلاف تمام نورم ها و معاهدات بین المللی کشور های اروپای شرقی را نه تنها به عضویت پیمان نظامی ناتو پذیرفتند بلکه همهٔ این کشور ها خاصتاً کشور های پولند، لیتوا، لیتوانیا، استونیا و اکرائین را تا دندان مسلح ساخته و مدرن ترین میدان های پرتاب راکت، تجهیزات راکتی وراکت های بالستیک و دور برد خویش را در این کشورها جابجا کرده و بر علاوه نیرو ها و تجهیزات راکتی اش را در قلمرو آلمان بطور سرسام آور افزایش داد.

ارقام بودجوی سالهای اخیر کشور های شرق اروپا نشان میدهد که حدود شش تا هشت فیصد  تولید ناخالص داخلی آنهاصرف بودجهٔ نظامی میگردد که اکرائین در سال ۲۰۲۲ مبلغ ۷۷۰ میلیارد دالر را برای بودجهٔ نظامی خویش اختصاص داد که بیشترین این رقم در پروژه های اکرائینی سازی اجباری مردم توسط سازمان های فاشیستی با استفاده از ابزار تبلیغاتی نازی های هیتلری و نابودی تمام فرهنگ های (غیراکرائینی)  بمصرف میرسید. همچنان دولت اکرائین در سال ۲۰۲۱ استفاده از زبان روسی در فضای عمومی را قدغن کرد و متعاقب آن زلنسکی رئیس جمهور اکرائین بتاریخ ۱۸ فبروری سال روان  در سخنان خود در کنفرانس امنیتی مونشن گفت که دیگر به توافق‌نامه بوداپست در سال ۱۹۹۴ که داشتن سلاح هسته‌ای از طرف اوکرائین را ممنوع می‌کرد، پایبند نخواهد بود. همچنان زلنسکی خود را دیگر پابند به قرار داد مینسک نیز نمیدانست.

(قرار داد یا موافقتنامه مینسک که درفبروری سال ۲۰۱۵ بعد از جنگهای خونین ده ماهه بین مردمان روسی زبان مناطق دنباس اکرائین و دولت اکرائین در تبانی با نیو نازیست ها یا فاشیست های اکرائینی بلأخره با وساطت فدراتیف روسیه در ۱۲ فبروری ۲۰۱۵ میان جدائی طلبان اکرائینی و نمایندگان دولت اکرائین در مینسک پایتخت بلاروسیه در حضور داشت نمایندگان کشور های فرانسه، آلمان و مسئول بخش امنیت و همکاری اتحادیهٔ اروپا به امضأ رسید.)

 همچنان شورای امنیت ملل متحد پیشنهادات مقامات فدراتیف روسیه را ازسال ۲۰۱۴ زمانیکه ناسیونالیست های افراطی بتاریخ دوم ماه می همان سال دفتر سندیکا یا اتحادیهٔ کارگری را در ادیسا آتش زدند و باعث قتل ۴۲ نفر از منتقدین دولت ناسیونالیستی اکرائین که در نتیجهٔ یک کودتای خونین قدرت را درست گرفته بود شدند. که عاملین این آتش سوزی با آنکه از جانب مردم شناسایی شد اما آنها هر گز از جانب دولت محاکمه نشدند ومتعاقب آن فعالیت این فاشیست ها یا نیونازیست هابیشتر و سراسری گردید وتمام روسی زبانان و دارندگان سایر فرهنگ ها را نشانه گرفتند.

شورای امنیت ملل متحد و کشور های غربی به این پیشنهادات وهمچنان نگرانی های روسیه در قبال جابجایی دستگاه های پرتاب راکت وراکتهای بالستیک، میان برد وغیره  تسلیحات تباه کن در اروپای شرقی منجمله پولند و اکرائین هیچ جواب قناعت بخش ارائه نکرده اند. اخیراً پوتین ازایالات متحدهٔ امریکا، مقامات ناتو و کشور های اروپائی طالب ضمانت های معتبر بین المللی مبنی بر عدم پذیرش اکرائین به اتحادیه اروپا و ناتو گردید. اما بیشتر وضعیت جهان به این میماند که همه گوش ها کر اند و جهان دربست در اختیار امریکا و دو سه متحد غربی اش قرار داشته ومنافع دیگران هیچ ارزشی برایشان ندارد. جهانیان با تمام بلند گویان گوش کرکن شان در بمباردمان ها، تجاوزات و تهاجم وحشیانهٔ امریکا به عراق، افغانستان، سوریه، لبنان، لیبیا، یمن و سایر کشور ها سکوت اختیار کرده بودند. جورج بوش، اوباما و ترامپ را مدافعین و ترویج کنندگان  دیموکراسی معرفی میکردند.قوای مسلح اکرائین و سازمان های فاشیستی مرتبط به آن هشت سال مردمان مناطق دنباس را بمبارد میکرددند که باعث کشتاربیرحمانهٔ مردم وکوچ های اجباری میگردیدند اما هیچ چشم بینایی و گوش شنوایی این ها را نمیدید و مطبوعات غربی هم هرگز این جنایات ضد بشری را انعکاس نمیداد و نمیدهد.

 ازتبعات جلسهٔ امنیتی مونشن فبروری ۲۰۲۲ که در غیاب نمایندهٔ روسیه برگزار گردید، عدم توجهٔ امریکا وتکبر بیش از حدش به پیشنهادات دیپلوماتیک روسیه در قبال نگرانی های امنیتی روسیه که عضویت اکرائین را به پیمان ناتو در حد بالفعل رسانیده بود چنین استنباط میگردد که ایالات متحدهٔ امریکا و دنباله روان غربی اش عاملین اصلی حملهٔ روسیه به اکرائین میباشند که نابخردی رهبران اکرائین در سنجش الویت ها منافع علیای مردم اکرائین را فدای خواسته ها و مطالبات جهانگشایی ایالات متحدهٔ امریکا کردند و به این ترتیب زمینه قتل مردمش، تخریب تمام زیر ساخت های ملی  و تا سرحد تجزیه کشور شان را میسر ساختند. اخبار جنگ تا دیروز که دهمین روز جنگ بود ارقام آتی را بیان میداشت:

طی حملات سرتاسری را از نواحی سرحدی روسیه، جمهوریت های لوگانسک، دنیتسک، سراسر منطقهٔ دانباس، سرحدات بلاروس و جزایرکریمیه بداخل قلمرو اکرائین تا کنون ۲۲۰۳ اهداف و قرار گاه بزرگ نظامی اکرائین منهدم گردیده است و همچنان ۵۶ پایگاه های راکتهای اس ۳۰۰ ومرکز تأسیسات دفاعی و تهاجمی هوایی و ۷۱ ایستگاه راداراکرائین نابود شده است. همچنان در این حملات ۹۳ طیارهٔ نظامی اکرائینی را در زمین و هوا از بین بردند، ۶۳۵ دستگاه تانک  و وسایط زرهی و ۱۱۱ دستگاه پرتاب راکت، ۲۵۲ عراده توپ و دستگاه پرتاب هاوان و ۴۴۲ واسطهٔ زرهی و ۵۴ دستگاه طیارات بی سرنشین اکرائين از بین برده شده است، در بارهٔ تلفات انسانی ارقام غیر قابل باور را هر دو طرف جنگ منتشر میکنند.

روسیه از این جنگ برعلاوه دور کردن ناتو از سرحدات اش و احیای قدرت اش در اروپا و جهان  نتایج غیر نظامی سازی اکرائین، انحلال کامل سازمانهای فاشیستی نیو نازی ها احتمالاً بیشتر از بدنهٔ ادارهٔ دولت که از دوم ماه می سال ۲۰۱۴ متعاقب کودتای خون آشام قدرت را در اکرائین در دست دارند و آخر الامر یک دولت طرفدار روسیه را در سر میپروراند. همچنان دولت های لوگانسک و دنیتسک که تاکنون ۷۰ فیصد قلمرو شان در اختیار دولت اکرائین بود به آنها بازگردانده شود و به این ترتیب اکرائین تجزیهٔ بزرگی را تجربه خواهد کرد وروسیه متضرر از تحریم های امریکا و متحدین اش با سیل تبلیغات در میان غربیان تا سال های متمادی با نام بد و کارنامه های سیاه معروف خواهد ماند.

امریکا و انگلیس بیشتر سعی دارند پای آلمان و فرانسه را در مرداب جنگ بکشانند و آرامش ۷۰ سالهٔ اروپا را برهم زنندو انتقام بریکسیت و پیآمد های تجارت و اقتصاد انگلیس را از این دوکشور بگیرند. آنها همچنان سعی دارند این جنگ به درازا کشانیده  و به یک جنگ فرسایشی تبدیل کنند، تا قوای روسیه بیشتربه تحلیل رفته و وضعیت در کناره های چین ( افغانستان، تاجکستان، ایران، ازبکستان، ترکمنستان، قرغیزستان و قزاقستان) از کنترول و تأثیر گزاری روس ها خارج گشته و آنها به خیال آرام پلانهای استخباراتی شان را به پیش ببرند. همین اکنون امریکا یان در صدد اند تا در مذاکرات اتمی با ایران میانهٔ ایران و روسیه را خراب کرده و میانجگری صدراعظم اسرائیل در قضیهٔ اکرائین که خودصد ها قطعنامه ملل متحد مبنی بر تجاوز و قتل عام فلسطینیان را در بغل دارددر همین راستا میتوان دید.

ایرانیان از این جنگ آموختند که تحت هیچ شرایطی نباید از اهداف استراتیژیک شان مبنی بر حفظ و نگهداری قدرت صرف نظر کنند، مقاومت در برابر تحریم ها بهتراز خوار و ذلیل شدن چون عراق، اکرائین و دیگران است که در شرایط حاضر دست بالا هم دارند.

چین با وصف تأکیدات مکرر امریکا از محکوم کردن روسیه ابا ورزیده و همه تحریم ها علیهٔ روسیه را غیر قانونی و تشنج زا میپندارد.

همچنان جهانیان در این جنگ بوضاحت دیدند که اروپایان با وصف عنوان های پر زرق و برق دیموکراسی، حقوق بشر و انسان دوستی تا چه حدی نژاد پرست و بر علیهٔ تمام نورم های حقوق بشر اند.

از ورود مهاجران افغان، عراقی و سوری در سرحدات پولند هنوز سه  چهار ماه نمیگذرد که آنها در سرمای تا منفی ۴۲ درجه بدون هیچ پناهگاهی ماه ها سپری کردند و از هیچ نوع کمک انسانی برخوردار نگردیدند وسیاست مداران اروپایی همه یکصدا می گفتند که آنها بهتر است در کشور هایشان بمانند و بجنگند ما توانایی پذیرش شان را نداریم و دولت پولیند خلاف تمام موازین حقوق بشری آنها را با زور سر نیزه از کشورش خارج کرد، اما امروز پولند وهمه اروپا برای مهاجرین اکرائین بنام مو بلوند و چشم آبی آغوش باز کرده اند و همه را بدون استثنأ میپذیرند. همچنان اگر علیه تجاوز و تهاجم امریکا مردم ایستادگی کنند تروریست اند اما اگر علیه تجاور و تهاجم روسیه ایستاده شوند قهرمانان وطنپرست اند.

عقاید نویسنــــدگـان لـــزوما نظــر هـــوډ نمی باشــد