حق خود ارادیت در همسایگی ابر قدرت ها!
واقعیت آن است که جهان غرب، بخصوص انگلستان و امریکا، هرگز حاضر نشدند روسیه تزاری، اتحادشوروی و فدراسیون روسیه امروزی را به عنوان یک شریک بین المللی خود قبول نمایند. بعد از جنگ جهانی دوم باآنکه اتحاد شوروی هم پیمان غرب برضد آلمان نازی بود، غرب بلافاصله سیاستهای خصمانه را در مقابل آن اتخاذ کرد. با ایجاد پیمانهای نظامی ناتو، سنتو وسیاتو یک پرده آهنین از بالتیک تا ایران و از جاپان تا سنگاپور بدور اتحاد شوروی و اقمار آن در اروپای شرقی و شرق دور کشید و مانع شمولیت اتحاد شوروی و کشورهای اروپای شرقی در سیستم اقتصاد، پول، ترانزیت، تجارت، مخابرات، مواصلات جهانی گردید. بعد از فروپاشی اتحاد شوروی برخلاف وعده های مکرر به گسترش ناتو بجانب سرحدات روسیه پرداخت.
در موجودیت بک روسیه ورشکسته و مفلوک زمان بوریس یلتسین جهان غرب دندانها رابرای غضب منابع سرار معدنی روسیه و نفت و گاز روسیه تیز کردند. اما وقتی ولادیمیر پوتین آهسته آهسته حاکمیت روسیه را بالای منابع زیرزمینی روسیه تحکیم کرد و جوکهای سرمایداری امپریالیستی در وجود شرکتهای مانند راسچایلد را از روسبه بیرون انداخت، تبلیغات خصمانه برضد پوتین در تمام رسانه های وابسته جهان غرب اوج گرفت و همزمان با آان دسیسه ها و دروغپردازیها برضدپوتین. بالاخره کار بجایی رسید که اقدام به شمولیت اوکرایین، جیورجیا و مالدووا در ناتو در حقیقت عبور از خط سرخی بودکه روسیه در برابر پیشروی غرب بجانب سرحدات روسیه کشیده بود.
بادعوت از ناتو برای پذیرفتن اوکرایین به عضویت خود ولادیمیر ژلینسکی نشان داد که تا چه حد از درک حقایق جیوپولیتیک ابرقدرتها عاجز است. فرو کردن انگشت در چشم یک خرس غولپیکر که در کنارت خوابیده نشانه آزاد اندیشی تو نیست، نشانه حماقت تو است! همانطور که کشورهای کانادا و مکسیکو درهمسایگی ابر قدرت امریکا در تعیبن سیاستهای امنیتی خود آزاد نیستند، هانطور اوکرایبن این آزادی راندارد.
در این گیردار که در حقیقت میان منافع استراژیکی امریکا و روسیه جریان دارد بازندگان اصلی ممالک روسیه، اوکرایین وکشورهای اروپایی خواهند بود و بزرگترین برندگان را امریکا و چین تشکیل میدهند. کشورهای اروپایی بخصوص آلمان تمام آزادی هایی را که در سالهای اخیر در صحنه سیاست دفاعی و سیاسی کسب کرده بود از دست داده کاملا متکی به امریکا میگردند حتی با تعویض واردات گاز روسی به گاز مایع امریکایی آزادی اقتصادی آنها هم محدودترخواهد شد. در مجموع با افزایش روسوفوبیا، نفوذ امریکا بالای ممالک اروپایی گسترده تر خواهد شد. با این حال با وجود یک روسیه تجرید شده از سیستم جهانی غرب، اروپاییان نمیتوانند نگرانیهای امنیتی روسیه را نادیده بگیرند.