منابع نظامی:

موشک های اوکرایینی از سیستم هدایت کننده امریکایی استفاده کرده اند

هم ناظران ناتو و هم ناظران روسی انکار بلینکن وزیرخارجه امریکا را از مداخله ماهواره های ایالات متحده امریکا در حمله اوکرایین بر پایگاه های روسی رد کرده اند.

نویسندگان : اوه پارپارت و دیوید پی گولدمن

منبع: آسیا تایمز ۸ دسمبر ۲۰۲۲

مترجم: رسول رحیم

منابع ناتو و همچنان منابع روسی این ادعای روز سه شنبه انتونی بلینکن وزیر خارجه ایالات متحد امریکا را رد نموده اند که ایالات متحد امریکا کاری با حمله موشکی اوکرایین علیه پایگاه های هوایی روسیه در ۵ و ۶ دسمبر نداشته است.

بلینکن به هنگام ملاقات للوید اوستین وزیر دفاع ایالات متحد امریکا با مقامات آسترلیایی به خبرنگاران گفت:« ما نه اوکرایین را ترغیب و نه قادر ساخته ایم تا در داخل خاک روسیه حمله کند.»

چندین مبع نظامی در کشورهای ناتو و همچنان در روسیه با این اظهارات او مخالفت کرده و گزارش نموده اند که آن هواپیماهای بی سرنشین روسی (پهپاد) باز سازی شده نوع « تی یو ۱۴۱»(Tu 141)اوکرایینی که به سوی پایگاه های نیروی هوایی روسی پرتاب شده بودند، برای اصابت به اهداف شان، از داده های سیستم جهت یاب ( جی پی اس) ماهواره امریکایی استفاده کرده اند.

طبق اظهار این منابع ، هواپیماهای بی سرنشین (پهپاد) قدیمی روسی متعلق به سال های ۱۹۷۰ میلادی به موشک های کروز مجهز به سیستم های هدایت کننده نو و هدایت توسط ماهواره امریکایی تبدیل شده اند. وزارت دفاع روسیه به تاریخ ۶ دسمبر در اعلامیه ای یکی از این تسلیحیات را « تی یو ۱۴۱» خوانده است. بنا به گفته این منبع نظامی روسی، پس از اصابت این موشک ها به پایگاه های روسی دیاگیلفو و انگلس ، منابع روسی قطعاتی از از «تی یو ۱۴۱ » را کشف و شناسایی کرده اند.

هرگاه، خلاف انکار بلینکن (از دست داشتن ایالات متحد امریکا در این حادثه)، ایالات متحد امریکا رهبری این حملات موشکی را فراهم ساخته باشد، در آن صورت واشنگتن باید آگاه باشد که این امر نیروهای ناتو را درآستانه دست داشتن مستقیم در جنگ اوکرایین قرار داده و اداره بایدن باید آماده قبول این خطر باشد.

تخریباتی که اوکرایین به این دو پایگاه بر هواپیماهای روسی وارد نموده است، در مقایسه با خطراتی ناچیز است که ایالات متحد امریکا در این منازعه به وجود آورده است.

در ۹ نوامبر جنرال مارک میلی رییس لوی درستیزها امریکا( رییس ستاد های ارتش ایالات متحد امریکا) هشدار داد که در جنگ اوکرایین کدام چشم انداز پیروزی وجود ندارد.

جیمز دیویس تحلیل گر امور روسیه به تاریخ ۷ دسمبر در نشریه « گلوبل پولاریتی مانیتور» در یک گزارش استراتژیک که با مشارکت «آسیا تایمز» انتشار داده است، وضعیت ( در جنگ اوکرایین) را یک درجازدگی نظامی توصیف نموده و چنین می نویسد:

«روسیه در اوکرایین یک استراتژی دفاعی را برای تحکیم خطوط دفاعی اش دنبال می کند تا هزینه عملیات نظامی اوکرایین را افزایش بدهد. روسیه همچنین مطمین می باشد که افزایش مصارف غرب برای تقویت اوکرایین، رهبران غربی به شمول رییس جمهور بایدن را وادار می گرداند تا امکان یک راه حل صلح آمیز برای این منازعه را جستجو کنند. روسیه معتقد است که نگه داری خطوط دفاعی نشان خواهد داد که بهای حمایت از اوکرایین برای عقب راندن کامل روسیه از مواضع اش در اوکرایین به شمول کریمیه صرفا نهایت زیاد خواهد بود.»

اظهارات مایک میلی در مورد «روزنه» ای برای گفت وگوهای صلح در جریان وقفه زمستانی جنگ ، یک حالت بهت زدگی را در بین آن مقامات ایالات متحد امریکا دامن زده است که به هرقیمتی خواهان پیروزی اند. در حالی که مایک میلی و رهبران نظامی ایالات متحد امریکا معتقد اند که تنها راه بیرون رفت از این جنگ، مذاکره با روسیه است، وزارت خارجه ایالات متحد امریکا و شورای امنیت ملی آن کشور مصمم اند با هر وسیله ای که لازم باشد، به پیروزی علیه روسیه نایل شوند.

ناتو در مورد این که منازعه اوکرایین را چه گونه حل نمود، دچار اختلاف است. ماکرون رییس جمهور فرانسه و اولاف شولتس صدراعظم آلمان ایده پیشکش نمودن تضمین های امنیتی به روسیه به شمول بی طرفی اوکرایین را دو باره احیا نموده اند.

ویکتوریا نولاند معاون وزیر خارجه ایالات متحد امریکا در ۳ نوامبر از کییف بازدید نمود تا دوباره به اوکرایینی ها اطمینان بدهد که ایالات متحد امریکا معتقد است که «پوتین در پیشنهادش برای مذاکرات سیاسی صادق نیست و برای این امر آماده نمی باشد».

اوکرایین دارای آن نیروها نیست که برای یک ضد حمله علیه روسیه کفاف بدهند، بنابراین، یک راه حل نظامی ایجاب حضور نیروهای ناتو را در صحنه می نماید.

حمله بر پایگاه های روسیه شاید به قصد آن بوده باشد تا واکنش روسیه را برانگیزد و در برگشت این امر سبب توجیه توظیف نبروهای زمینی ناتو در اوکرایین گردد.

ولادیمیر یارمانکوف یک مقام وزارت خارجه روسیه در ۳۰ نومبر گفت: آن ماهواره های امریکایی که برای هدایت موشک های اوکرایینی در داخل خاک روسیه مورد استفاده قرار می گیرند، شاید به حیث اهداف نظامی مشروع در نظر گرفته شوند و حمله بالای ماهواره های امریکایی می تواند ایالات متحد امریکا را به جنگ با روسیه بکشاند.

چن فنگ یک تحلیل گر برجسته چینی در ۷ دسمبر در نشریه چینی «گوان چا» یا «شبکه ناظر» نوشت که :« این دیگر یک سر فاش شده است که برای حمایت از اردوی اوکرایین در عملیات اش از ماهواره های غربی استفاده می شود، اما در عین زمان این امر یک عامل خطر مرگ بار است». چن فنگ یک هشدار جدی به مسکو داد که :« تازمانی که روسیه به طور بسیار دقیق یک ماهواره کوچک را تشخیص نکند که به اوکرایین در جنگ کمک می کند، نابود کردن یک ماهواره کوچک ایالات متحد امریکا و یا کشورهای عضو ناتو معادل به راه اندازی جنگ علیه ایالات متحد امریکا و یا یک کشور ناتو می باشد. تاجایی که به فن آوری جدید مربوط است، نا ممکن است که روسیه به طور دقیق قابلیت آن را داشته باشد که تا یک ماهواره مشکوک را تشخیص بکند. گرفتن ابتکار عمل برای کشاندن پای ایالات متحد امریکا و یا ناتو درجنگ اوکرایین دارای آن پیامدی نخواهد بود که روسیه بتواند از عهده آن برآید.

چن فنگ نتیجه گیری نموده است که « یار ماکوف نبایستی چنین اظهاری می کرد».

نشریه « گوانچه» پیوسته موضوعات دارای اهمیت را به رهبری چین مطرح می نماید، تحلیل های چن فنگ توسط شمار گسترده ای دنبال می شود و این بیانگر نگرانی شدید بیجنگ از توسعه احتمالی منازعه اوکرایین به یک جنگ جهانی است.

یک منبع روسی که دسترسی به حلقه فکری درونی پوتین دارد، گفته است که روسیه علیه ماهواره های ایالات متحد امریکا دست اقدام تلافی جویانه نمی زند. این منبع گفت «چنین عملی می تواند یک دلیل توجیه کننده جنگ برای ایالات متحد امریکا باشد».

یک تحلیل گر نظامی ناتو ابراز نگرانی نموده است که روسیه شاید از موشک های بالستیک میان برُد با محموله متعارف ، نه هسته یی، برای اهداف بزرگ در اوکرایین درجهت هشدار دادن به غرب به خاطر پیامد های تشدید منازعه استفاده کند.موشک های بالستیک میان برُد با سرعت ده بار بیشتر از موشک های « کروز» از نوع « تی یو ۱۴۱» حرکت می کند و به ویژه سقوط دادن آن نا ممکن است.

اگرچه یک تحلیل گر نظامی روسی به آسیا تایمز گفته است که این تاکتیک مورد بحث قرار گرفته و از جانب اردوی روسیه رد شده است.این تحلیل گر گفت: پیکربندی دوباره موشک هایی که برای انتقال کلاهک هسته یی ساخته شده اند، دشوار و وقت گیر است.