محترم نعیم سلیمی
کتاب « کشتار امید »
قسمت سوم
۰۴ /۱۲/ ۱۴۰۲
ویلیام بلوم William Blum
افغانستان ، 1979- 1992 :
جهاد آمریکا
برگردان: نعیم سلیمی
حکومت افغانستان سعی مینمود تا کشور را بسوی قرن بیست بکشاند. در ماه می 1979 دانشمند علوم سیاسی بریتانیایی بنام فرید هالیدی دیدگاهش را چنین بیان میکند که " احتمالا در جریان سال پارتغییرات بیشتر به مقایسه دو قرن قبل از زمان تاسیس دولت در اطراف بوقوع پیوسته است ." مقروضیت دهقانان از زمیداران ملغی گردید سیستم سودخوری ( سیستمی که دهقانان مجبور میشدند تا الی فصل آینده جمع آوری درو قرض بگیرند که آنها را بطور همیشگی در برابر سودخواران مقروض نگهمیداشت ) ، فسخ گردید و صد ها باب مکتب و کلینیک های صحی در اطراف اعمار میشدند . هالیدی همچنان گزارش دادکه پروگرام اساسی توزیع مجدد زمین بنابر تقسیم اوقات معین در میان دو صد هزار (200000 ) خانواده های دهقانی جهت دریافت زمین تحت پروگرامی که قبلا به منصه اجرا درآمده بود ، رویدست بود. در باره ادعای اخیر باید احتیاط نمود.اصلاحات ارضی انقلابی با مدنظرداشت عقب ماندگی شدید عنعنوی افغانستان همیشه یگ پروسه نهایت پیچیده -حتی در بهترین شرایط[مساعد] آن میباشد .چنین اصلاحاتی در میانه ی تکوین و پیدایش جنگ داخلی به مشکل میتواند شرایط خوبی را برای تجارب اجتماعی پیشکش نماید . ( نیویارک تایمز ، 18می 1979،ص 29 ، مضمون فرید هالیدی عضو همکار انستیتوت فرا منطقوی لیبرال امستردام و مولف کتاب های متعدد در مورد جنوب آسیا ).
اصلاحات واردعرصه حساس استیلای اسامی بر زنان گردید. یک سالنامه نظامی ایالات متحده آمریکا در1986درباره افغانستان در بحث تاثیرات فرامین حکومت در باره زنان تغییرات ذیل را نقل نمود : " مفردات فرمان درباره حقوق مکمل زنان مبنی برانتخاب همسر ، تعین سن 16 سالگی برای عروسی زنان؛" الغای ازدواج های اجباری " ؛ برون نمودن زنان از انزوا و پاگذاشتن آن ها به پروگرامهای اجتماعی " ؛ پروگرامهای توسعوی مبارزه با بیسوادی ، بطور اخص مبارزه با بسوادی برای زنان " ؛ " یکجا ساختن صنوف درسی دختران و پسران" بادرنظرداشت تغییرات ایجاد شده در عرصه جنسیتی و قایل شدن نقش بیشتر برای زنان در سیاست ."[ وزارت دفاع ایالات متحده امریکا ، یک پژوهش کشوری (واشنگتن ، دی سی، 1986)، صفحات121، 128، 130 ، 223 ، 232 ].
حزب دموکراتیک خلق افغانستان تنها به اتحاد شوروی به مثابه ی منبع حمایت از مدرن سازی درازمدت مطروحه نگاه مینمود.[برای اینکه] عموزاده های دهقانان بیسواد افغانستان درآنسوی مرزیعنی اتحاد شوروی غالبا فارغین دانشگاه هاو متخصصین بودند.
استدلال شورشیان مجاهد(" رزمندگان مقدس") مبنی بر این که حکومت " کمونیستی" آزادی های دینی آنها را کاهش میدهد ، هیچگاهی درعمل مورد تائید واقع نگردید.یک و نیم سال بعد از تغیرحکومت مجله محافظه کار انگلستان بنام ایکونومیست گزارش داد که"هیچ محدودیتی برمناسک دینی وضع نشده بود."( ایکونومیست ، لندن ، 11 سپتامبر 1979،ص44).به این تازگی ها نیویارک تایمز گفت که موضوع دین " بیشتر از جانب عده ی ازافغان ها که در حقیقت با پلانهای رئیس جمهور تره کی برای اصلاحات ارضی و تغیرات دیگری در جامعه فیودالی مخالفت دارند ، مورد استفاده قرار می گیرند"( نیویارک تیامز ، 13اپریل 1979،ص8).
بسیاری ار روحانیون در حقیقت مالکین زمین بودند( نیوزویک، 16 اپریل 1979، ص 64 ). شورشیان [اشرار]برای یک گزارشگر بی بی سی که مدت چهار ماه را با آنها سپری نمود چنین استنتاجی را در اختیار[بی بی سی] قرار دادند که " جنگ آنها برای بقای سیستم فیودالی و متوقف ساختن ریفورم های حکومت چپی که ضد اسلامی تلقی میگردد ، میباشد." [سرویس نشرات معلومات خارجی سی آی ای ،31 دسامبر 1979 ، صفحه S- 13 ، اقتباس از CountrySpy Magazine ( واشنگتن ، دی سی ) ، شماره 4-2 بهار 1980 ، ص. 36 ، مضمون کونارد ایج ].
دو ملت دیگری که سرحدات طویل با افغانستان داشتند و از متحدین نزدیک ایالات متحده امریکا بودند ، دلهره خویش را نسبت به حکومت نوین اظهار داشتند . ایران در غرب که هنوز هم شاه در آنجا قیادت را بدست داشت از بابت " تهدید های بر سر راه های عبوری نفت در خلیج فارس،" اظهار تشویش مینمود . در جنوب پاکستان از " تهدید های خصمانه و توسعه طلبانه افغانستان" سخن میزد. ( نیویارک تایمز ، 16 جون 1978، ص11 ).
سفیر اسبق ایالات متحده آمریکا در افغانستان [این کشور]را به مثابه قسمتی از " یک اَنبُرِی که ایران و مناطق نفت خیز شرق میانه را نشانی گرفته
و بطور تدریجی دندانه هایش را بر گلوی آنها میبندد"نگاه می نمود (رابرت نومن، در نشریه " بازنگری واشنگتن در رابطه با تحقیقات بین المللی استراتژِک :
Washington Review of Strategic and International Studies
جولای ۱۹۷۸،صفحه ۱۱۷ ).
هیچ یک ازین ادعا ها قرار معلوم دارای اساس و مدارک اثباتیه ایکه آنهاراحمایت کند نبودند. ولی برای ذهنیت ضد کمونیستی شاید این تنها بیانگراثبات آن باشد که روس هاودست نشاند گان افغانی آنها در قید زمان گیر مانده بودند.
دو ماه بعد از کودتای اپریل 1978 یک اتحادی متشکل از تعدادی ازگرو های محافظه کار اسلامی جنگ گوریلایی را بر علیه حکومت آغاز نموده بودند. ( نیویارک تایمز ،1 جولای 1978 ، ص 4 ).
با فرا رسیدن بهار 1979 جنگ ها در جبهات زیادی بوقوع میپیوستند و ووزارت امور خارجه [وزارت خارجه آمریکا ] اتحاد شوروی را هشدار میداد که مشاورینش در افغانستان در کشیدگی های ملکی مداخله نکنند. یکی ازین قماش اخطاریه ها در تابستان همان سال از جانب هادینگ کارتر سخنگوی وزارت امور خارجه بود که تجسمی از پر رویی و گستاخی واشنگتن را بازگو میکند : " ما توقع داریم که پرنسیپ عدم مداخله از جانب تمامی جوانب در منطقه بشمول اتحاد شوروی مورد حرمت قرار گیرد" ( رویداد نامه ی سانفرانسسکو Sanfrancisco Chronicle ،چهارم اگست 1979 ، ص 9 ). این هوشدار زمانی داده شد که اتحاد شوروی سی آی ای را متهم به مسلح سازی پناهجویان افغانی در پاکستان مینمود و همچنان حکومت افغانستان پاکستان و ایران را به حمایت از جنگ جویان و حتی برای عبورآنهااز مرز جهت شرکت در جنگ ، متهم میساخت . پاکستان به تازگی ها چرخش تند را بسوی اسلام ارتدوکس ( بنیاد گرایی ) پیموده بود که حکومت افغانستان از "متعصب" بودن آن اظهار تاسف میکرد( نیویارک تایمز ، 24 مارچ 1979 ، ص.4 ؛ 13 اپریل 1979 ، ص.8 ). درماه جنوری ایران با براندازی شاه دولت اسلامی را تاسیس نموده بود ( در آنزمان بنیادگرایان اسلامی ایران به مثابه تروریست ها ، محافظه کاران تندرو وضد دموکراتیک درتقابل مقایسوی با رزمندگان آزادی افغانی ، قلمداد میشدند ).
یکی از "تاکتیک های دلخواه " رزمندگان آزادی افغانی این بود تا قربانیان [ بیشتر آنها روسها ] را اولا با قطع نمودن بینی ها ، گوش ها و و بعدا پوست نمودن جلد بدن یکی پی دیگر با فراهم نمودن مرگ تدریجی،ولی دردناک ، شکنجه
کنند " ( واشنگتن پوست ، 11 می 1979 ، ص 23 .کارمندان جاسوسی ایالات متحده تائید نمودند که شورشیان اسلامی افراد ملکی اعم از مرد و زن شوروی را به قتل رسانیده و اعضای بدن آنها را قطع نمودند ، نیویارک تایمز 13 اپریل 1979 ، ص 8 ).
مجاهدین همچنان یک توریست کانادایی و شش تن باشندگان آلمان غربی را بشمول دو طفل به هلاکت رسانیدند ، و آتشه نظامی ایالات متحده امریکا را از موترش پائین آورده و مورد لت و کوب قرار دادند ؛ این کار بنابر عدم توانایی شورشیان مبنی بر تشخیص روسها از اروپایی ها صورت گرفت ( نیویارک تایمز ، 11 سپتامبر 1979 ، ص 12 ) .
ادامه دارد ...