آقای جنرال کمپبل هوشدار می دهد یا تبلیغ میکند؟
جنرال کمپبل قوماندان عمومى نيروهاى امريکا و ناتو مى گويد که گروه مسلح داعش، تلاش مى ورزد تا در ولايت ننگرهار، به سطح منطقه براى خود مرکز ايجاد نمايد.
چنین به نظر میرسد که خرابی اوضاع کشور و بدامنیتی در موجودیت نیروهای خارجی، پیامد کارکردهای ویژه و هدفمند آنان درین راستا بوده باشد.
اینکه تا امروز قوای هوایی نداریم، فساد ابعاد گسترده و تازه تری به خود می گیرد، تولید مواد مخدر شگوفاتر می شود؛ همه وهمه برای ایجاد همین شرایط بد امنیتی پیش از پیش پلانیزه شده به نظر میرسد (" چون خیت کردن آب برای ماهی گرفتن").
مردم افغانستان میدانند که همه ی تروریست ها از کشور اسلامی ای به نام پاکستان در شمالشرق؛به وطن ما صادر و سرازیر می شوند.
پاکستانی که ارتش آن سالانه ملیارد ها دالر از کمک های سخاوتمندانه و هدفمندانه ی غرب و امریکا مستفیض می شود.
آنهایی که خاصتاً طی سه دهه است که افغانستان را از عینک استخبارات نظامی پاکستان به نظاره گرفته اند.
آقای جنرال کمپبل!
آیا افراد داعش از آسمان به ننگرهار سرازیر می شوند؟
آیا مثل سمارق با سرعت سر از زمین بیرون می آورند؟
بال برای پرواز کردن دارند؟
یا ذریعه ی هواپیما ها منتقل می شوند؟
از کجا، از کدام مسیر ها و چطور به ولایات شمالشرقی حضور می یابند؟
آیا جناب قوماندان با کلیه اطلاعات دقیقی که از شبگه ها و مجاری مختلف و از طریق کنترول اقمار مصنوعی در دسترس دارند، پاسخ روشن و مستدل در رابطه به پرسش های فوق نمیتوانند بدهند؟
پس ناتو و مزدوران جنگی و استخباراتی اش در افغانستان چرا؛؛؛ سهل و ساده برای چه تشریف و پایگاه و آرگاه و بارگاه دارند؟
مفهوم و هدف از امضای قرار داد امنیتی افغانستان با امریکا و ناتو منافع مشترکی میان کشور ما و آنها را در نظر داشته است، یا اینکه سراپا تحمیلی و تهاجمی و به منافع یکجنابه ایشان است؟
آخر اینهمه تهاجم و تجاوز نیروهای پاکستان بر مرز های جنوبی؛ و حتی تصاحب گستاخانه ی سرزمین افغانستان در موجودیت قوای خارجی درین کشور که گویا حافظ بودن نظام و تمامیت ارضی و امنیت و روند های انکشافی را مدعی استند؛ چگونه میتواند توجِیه شود؟
من در مورد انگریز چیزی نمی گویم. به قول جان کولمن، "همه چیز ها پالانیزه شده اند." انگریز آن قدر مقتدر و موفق است که گویی رسانه ها اصلن اجازه ندارند در مورد کار کرد های این هیولای خشم و شیطنت، چیزی را بروز دهند. و یا حتا نامی ازان برند. چون بازی گر اصلی و همه کاره جهان در پشت پرده بازی های بزرگ محسوب می شود.
کوتاه و مختصر اینکه نیرو های نظامی بیش از50 دولت خارجی به هر بهانه ی که بود، بخصوص بعد از تصویب در جلسه ی شورای امنیت که امروز مشروعیت آن هم زیر سوال است؟؟، در کشور ما از 15 سال بدینسو حضور نظامی گسترده یافته اند اکثریت قاطع این کشورها بخصوص با استناد به همان قطعنامه های بیسابقه و تاریخی که طبق پیشنهاد ایالات متحده ی امریکا( قطعنامه های شماره 1373 و1368) صادر گردید تحت عنوان مبارزه علیه تروریزم و تنبیه کشور های حامی تروریزم به افغانستان لشکر کشی کردند.
اینک همانها پس از 15 سال حضور سنگین در افغانستان میگویند که گذشته از طالب و القاعده ؛ نیروی شرارت تازه و بیگانه ای به نام داعش؛ در شمالشرق افغانستان پایگاه منطقوی خواهد ساخت ؟
قانونمند شدن حضور و تهاجم غرب در افغانستان برمبنای چه تعهداتی صورت پذیرفته بود؛ آیا به خاطر اینکه گاه و بیگاه برای ما چنین هشدار ها صادر نمایند؟
دیگر مردم افغانستان؛ چه توقعی از این قلدور های غربی میتوانند داشته باشند؟
**********
بر اساساس گزارش بی بی سی؛ ژنرال کمبل در گفتگوی با خبرگزاری آسوشیتد پریس اعلام کرد که "جنگجویان خارجی" از سوریه و عراق در ولایت شرقی ننگرهار به جنگجویان افغانی پیوسته اند که به داعش اعلام وفاداری کرده اند.
او گفت: نشانه‌هایی وجود دارد که حامیان داعش در ننگرهار تلاش دارند تا روابط خود با رهبری این گروه در سوریه و عراق را تحکیم ببخشند.
ژنرال کمبل افزود که بسیاری از آنانی که در افغانستان به داعش اعلام وفاداری کرده‌اند؛ "طالبان ناراضی" هستند.
فرمانده نیروهای ناتو و امریکایی در افغانستان گفت: " من مطمین هستم که افرادی از سوریه و عراق آمده اند. نمی‌توانم بگویم چه تعداد هستند؛ اما نشانه‌هایی وجود دارد جنگجویان خارجی در حال آمدن هستند".
او گفت: داعش می‌خواهد پایگاهی در جلال‌آباد بسازد تا به "عنوان پایگاه اصلی برای ولایت خراسان این گروه استفاده شود و تلاش دارند راه خود را به سوی ولایت کنر در شمال ننگرهار باز کنند."
ولایت خراسان منطقه‌ای است که به گفته گروه تروریستی داعش شامل افغانستان، پاکستان و سرزمین‌های اطراف آن می‌باشد.
این در حالی است که صدیق صدیقی سخنگوی وزارت امور داخله در یک نشست خبری گفت که نیروهای امنیتی در چارچوب این استراتژی موظف شده اند که از تمام امکانات خود علیه داعش کار گرفته و در برابر این گروه تروریستی مبارزه کنند.
آقای صدیقی بیان داشت که نیروهای امنیتی افغان از شش ماه بدین سو تلاش های زیادی را برای جلوگیری از نفوذ این گروه در خاک افغانستان انجام داده است.
وی ، هدف گیری فرماندهان داعش و مراکز آن را از جمله اقداماتی خواند که برای جلوگیری از نفوذ داعش در افغانستان توسط نیروهای امنیتی افغان انجام شده اند.
سخنگوی وزارت امور داخله، گروه تروریستی داعش را یک خطر جدی افغانستان و همه کشورهای جهان خواند.
آقای صدیقی با بیان این مطلب که گروه تروریستی داعش یک تهدید نوظهور در پهلوی سایر تهدیدها برای افغانستان می باشد اظهار داشت که نیروهای افغان مصمم به مبارزه جدی علیه این گروه می باشند.
وی افزود: " تروریستان تلاش دارند که برای خود پایگاه بسازند؛ تلاش آنان از این امروز نیست آن ها از یک سال بدین سو در تلاش ساختن پایگاه در افغانستان می باشند؛ تا در افغانستان جای پای داشته باشند اما مصمم هستیم که از گسترش نفوذ این ها جلوگیری کنیم".
شما آقای صدیقی مصمم هستید؟
بسیار خنده آور به نظر می رسد. به خاطری که اسناد و قراین ؛ حکایت از سناریو های وحشتناک دارد. قبل از همه شایعات نیرومند ولی بی پاسخ وجود دارد که آقای ستانکزی سرپرست وزارت دفاع و جناب حنیف اتمر مشاور امنیتی رئیس جمهور که اشکارا به وسیله انگلستان و غربی های دیگری درین مقامات نشانده شده اند؛ به سوقیات و پیشروی و توسعه قلمرو فعالیت داعش خدمت می نمایند و اینگونه پهنای «ستون پنجم» دشمن در درون نظام دست نشانده بسی گسترده است.
پس زمان آن است که مردم افغانستان از تحمیق شدگی و بلاهت شرم آور خود را نجات بخشند و قبل از همه معنا و مفهوم موجودیت نظامیان غربی و خیل بی حد و حصر مزدوران امنیتی و استخبارانی و خدماتی ... آنان در افغانستان را مورد سوال قرار دهند که یعنی چه؟؟؟
ادامه ی این بازی های بزرگ شوم سازمانیافته در سیاست اداره اوباما در مورد افغانستان که تاکنون مبهم به نظر می رسید، با اظهارات تازه ی نماینده ی ویژه قصر سفید، برای پاکستان و افغانستان، وخامت غیر منتظره و محیرالعقول کسب مینماید!!!
ایشان کمافی السابق با محبت تمام با سیاست پاکستان ـ کشوری که بانی و حامی تروریزم است همنوایی دارند. همین سیاست و برخورد دوستانه و اغماض گرانه منتج به خونریزی های متداوم در کشور ما ظرف یک و نیم دهه گذشته گردیده و اگر تغییری حاصل نکند طی زمان چندین برابر سرزمین ما را خونبار و کانون فاجعه های ناگفتنی نگه خواهد داشت.
من آرزومندم که اکنون سیاست قصر سفید و پنتاگون و ناتو نیز برای تمامی مردم افغانستان سوال برانگیز شده باشد. و آنان برای حل این سوال، قوای عقلی و اندیشه وی خود را به شدت تمام در مورد به کار اندازند.
البته نکات امید بخشی هم وجود دارد؛ منجمله خشم قانونگذاران امریکا بر دستگاه جاسوسی پاکستان وطرح و وضع تحریم ها بر مقامات نظامی آن کشور را مردم افغانستان به فال نیک گرفته اند. اما برای کشوری که با حمایت و تمویل تشویق کشور های معلوم الحال خارجی سالهاست که به تولید و صدور تروریست می پردازند، و این را به یک منبع ثروت ملی و سیاست بقا و قلدوری اش تبدیل کرده است؛ صرفا وضع کردن تحریم ها کافی و کاملا اثر گذار نمیباشد.
مردم افغانستان که بر وعده ها و تعهدات غرب طی ۱۵ سال اخیر بی باور شده اند، متوقع اند تا غرب و به ویژه کانگرس امریکا با اقدامات سازنده برای تعمیل اهداف و غایات قطعنامه های یاد شده شورای امنیت در مورد القاعده و طالبان و مجازات حامیان شان که بعد یازده سپتامبراصدار یافته بود، حد اقل اکنون گام های صادقانه ی عملی بردارند.
ضمن وضع تحریم ها بر مقامات ارتش پاکستان، راهکاری را برای ارجاع پرونده ی پاکستان به شورای امنیت سازمان ملل متحد روی دست گیرند تا مرکز تروریزم جهانی (پاکستان و حامیانش) مجدانه زیر فوکس ملل جهان قرار گرفته راه برون رفت از بازی مهلکی که نه تنها افغانستان، بل منطقه و تمام جهان را آسیب میرساند؛ حصول گردد.
********
به گزارش طلوع نیوز، کمیته ی روابط خارجی کانگرس ایالات متحد می‌گوید که در ۱۵ سال اخیر پاکستان ۳۰ میلیارد دالر از ایالات متحد دریافت کرده است، اما مقام‌های ارتش و استخبارات این کشور به پشتیبانی از گروه های هراس افگن به ویژه طالبان و شبکۀ حقانی ادامه می‌دهند.
رییس این کمیته یگانه گزینه بهتر را برای حل معضل هراس افگنی وضع تحریم بر دارایی‌ها و سفرهای مقام‌های نظامی پاکستانی می‌داند. وی می افزاید که صدها مدرسه در پاکستان هراس افگن تولید میکند و از این میان ۶۰۰ مدرسه از پول کمک‌های خلیج تمویل می‌شوند
این کمیته فرستاده ویژه کاخ سفید را در افغانستان و پاکستان برای پاسخ دهی درباره وضعیت کنونی روابط این کشور با پاکستان فراخواند. اما تمامی قانون گذاران در این نشست روحیه ضد سیاست‌های کنونی پاکستان داشتند و از ادامۀ پشتبیانی پاکستان از هراس افگنان خشم شان را ابراز کردند
ازدیدگاه رییس این کمیته عامل اصلی بی‌ثباتی افغانستان حضور هراس افگنان در پاکستان است
اید رایس، رییس کمیتۀ روابط خارجی کانگرس امریکا می‌گوید: “بخش‌های شمال غربی پاکستان هنوزهم پناه گاه‌های امن هراس افگنان استند. استخبارات پاکستان از گروه هایی پشتیبانی میکند که به گفتۀ آنان گروه های خوب هراس افگن استند، اما این گروه ها درحال بی ثبات ساختن افغانستان استند و نیز امنیت هند را با تهدید روبه روساخته‌اند”
رییس این کمیته پیشنهاد می‌کنند که دارایی های آن مقام‌های پاکستان که با طالبان پیوند دارند ضبط شود و بر سفرهای این مقام‌ها تحریم وضع گردد
وی افزوده است: “تنها ۶۰۰ مدرسه درپاکستان با کمک مالی ازکشورهای خلیج تمویل می‌شوند ودراین مدرسه‌ها عدم تحمل پذیری و بنیاد گرایی آموزش داده می‌شود و این مدرسه مرکز های تولید سرباز به گروه‌های هراس افگن استند. ما یک گزینه داریم وآن این است که باید آن مقام‌های پاکستانی که هنوزهم با گروه‌های هراس افگن پیوند دارند هدف قرارگیرند ودارایی‌های شان ضبط و تحریم برسفرهای شان وضع گردد. تا زمانی که پاکستان پیوند‌اش را با هراس افگنان نبرد، واشنگتن واسلام آباد روابط راهبردی واقعی نخواهند داشت
اعضای دیگر این کمیته نیز پاکستان را پشتیبان هراس افگنی میدانند و از سیاست های امریکا در برابر این کشور خشم گین استند
توی ،عضو کانگرس امریکا: “ایالات متحد به پاکستان ۳۰ میلیارد دالر در۱۵سال گذشته داده است، اما این کشور همکاری صادقانه نکرده است. علت این که نیروهای امریکایی بدون درمیان گذاشتن پاکستان اسامه بن لادن را کشتند این بود که ممکن است اسامه را پاکستانی‌ها نجات دهد
روهرا با کر، عضو دیگر کانگرس می‌گوید: “درجریان امسال من بسیارمأیوس شدم زیرا آن مقام‌های پاکستانی را که دوستان مان می‌پنداشتیم همانند دشمنان مان عمل کردند. پاکستان هنوزهم روابط تنگاتنگش را با هراس افگنان به ویژه طالبان افغان و تندروان دیگر نگه می‌دارد. ما واقعأ احمق هستیم که به کسانی پول می‌دهیم که همکاردشمنان امریکا استند.
اما به نظر میرسد که سیاست ایالات متحد امریکا در برابر این کشور گونۀ دیگری است
ریچارد اولسون، فرستاده ویژه کاخ سفید برای افغانستان وپاکستان می‌گوید: “با وجود چالش‌ها پاکستان یک همکار مهم برای ما است و برای حضور پایدار ما در افغانستان ما نیاز به همکاری اسلام آباد داریم
ازسوی دیگر یافته‌های کانگرس ایالات متحد نشان می‌دهند که پاکستان سومین کشور بزرگ جهان از رهگذر داشتن جنگ افزار هسته‌یی است و این کشور یک پنجم بودجه‌اش را در بخش نظامی هزینه میکند درحالی که تنها دونیم درصد را صرف آموزش و پرورش مینماید.
حالا ماهیت همه دوستان و دشمنان مردم افغانستان روشن و آفتابی شده است. مردم است که که باییست به پا برخیزند، پیش ازان که حلقه های اسارت و غلامی سنگین تر و سنگین تری در گردن هایشان انداخته شود، مردم باید برنامه های مهلک و ضد انسانی و ضد بشری اجانب را نقش برآب کنند.
مردم پیروز می شوند و تاریخ بشریت گواه است که پیروزی همیشه از آن مردمان مبارز شجیع، دادخواه و صلح طلب بوده است.