سازمان عفو بین الملل می گوید که زنان و دخترانی که به اروپا مهاجرت می کنند، طی سفرشان در معرض خشونت قرار دارند. آن ها مجبور می شوند برخی اوقات طی سفر شب ها را در کنار صدها مرد آواره به سر کنند.

به گزارش عفو بین الملل، یک زن عراقی گفته است که یک محافظ امنیتی در آلمانگفته بود حاضر است به او لباس بدهد، در صورتی که این زن مدت زمانی را با او به تنهایی بگذراند.

این گزارش که روز دوشنبه توسط این سازمان حامی حقوق بشری نشر شد، در ماه گذشته براساس مصاحبه با 40 زن و دختر تدوین شده که از طریق ترکیه و مسیر بالقان به آلمان و ناروی رسیده اند.

تیرانا حسن، مدیر بین المللی واکنش به بحران در سازمان عفو بین الملل گفت: «این زنان پس از زندگی در وحشت جنگ های عراق و سوریه، هرخطری را به جان خریده اند تا به همراه فرزندان شان در امنیت زندگی کنند... اما آن ها از لحظه ای که سفرشان را آغاز می کنند دوباره در معرض خشونت و سوء استفاده قرار می گیرند و میزان حمایت یا محافظت از آن ها ناچیز است».

زنان و دخترانی که تنها هستند و یا با فرزندان شان سفر می کنند، گفتند که به خصوص در هنگری، کرواسیا و یونان احساس خطر می کردند، جایی که آن ها مجبور بوده اند شب را در کنار صدها مرد آواره به سر کنند.

داستان های تکان دهنده زنان و دختران مهاجر

برخی از این زنان گفتند که توسط آوارگان دیگر و پولیس مورد خشونت قرار گرفته اند، به خصوص زمانی که کشیدگی ها به خاطر زندگی در جای محدود افزایش یافته است.

گزارش شده است که حمام، توالت و شاوَر در کمپ های آوارگان برای زنان و مردان مشترک است و برخی از زنان گفتند که از خوردن و نوشیدن خودداری می کنند تا مجبور نشوند از توالت های مشترک استفاده کنند.

یک دختر 22 ساله عراقی به مسئولان عفو بین الملل گفت که یک مامور حراستی در آلمان که یونیفورم امنیتی به تن داشته، به او گفته است که در صورتی که این دختر مدت زمانی را با او در خلوت بگذراند، به او لباس می دهد.

ریم، یک دختر 20 ساله از سوریه که با پسری 15 ساله از خویشانش سفر می کرد، به مسئولان سازمان عفو بین الملل گفت: «من هیچگاه جرئت نمی کردم در سرپناه ها بخوابم. من به شدت از این می ترسیدم که کسی بخواهد به من تعرض کند».

او ادامه داد: «خیمه ها برای زنان و مردان مختلط هستند و من شاهد خشونت بودم... من در زمان حرکت احساس امنیت بیشتری می کردم، به خصوص بس تنها جایی بود که من می توانستم چشم هایم را ببندم و به خواب بروم. در کمپ ها ما (زنان) در معرض دست اندازی هستیم و زنان نمی توانند شکایت کنند. آن ها نمی خواهند مشکلی ایجاد کنند که به متوقف شدن سفرشان بیانجامد».

امدادگران می گویند که جلوگیری از خشونت به خاطر سیستم ثبت مشخصات آوارگان در کشورهای اروپایی دشوارتر است.

جنی بکر، هماهنگ کننده محافظت با کمیته نجات بین المللی در بخش شمالی جزیره لیسبوس در یونان به اسوشیتدپرس گفت: «یکی از چالش هایی که ما با آن روبرو هستیم این است که مدت زیادی به طول می انجامد تا جامعه بین المللی و یا به عبارت بهتر حکومت ها بیدار شوند و متوجه شوند که نمی توانند این بحران را نادیده بگیرند»

از :

DW